الگوي حج

                         

در حج هیچ حیوانی را نباید بکشی، مگر اینکه حشره‌ای موذی باشد و گرنه برای قتل[!] یک پروانه، باید کفّاره بدهی. در حج حق عصبانیّت و پرخاش به کسی نداری و گرنه باز کفّاره واجب می‌شود. در حج باید – از میان رنگها- سفید بپوشی و زنان به پیراهن و مقنعه‌ای اکتفا کنند، یعنی در جوار خانه‌ی خدا به بیش از آن احتیاج نیست و رنگ پسندیده سفید است که در تقابل با رنگ سیاهی است که بسیاری از زنان مسلمان می‌پوشند. حج، مردانه و زنانه ندارد؛ حال آنکه می‌شد به راحتی این دو را از هم تفکیک کرد، مثلاً گفت طواف شبها برای مردان و روز برای زنان ولی گفته نشده تا مرد و زن، دوش به دوش هم باشند و به عنوان انسان به هم بنگرند نه یک جنس خاص. پوشاندن صورت برای زنان نیز جایز نیست؛ آنان که روبنده می‌زنند آنجا حتّی با یک بادبزن نیز نمی‌توانند جلو صورت خود را بگیرند. هیچ گیاهی را در محدوده‌ی حرم نباید از جا کند. در حج قسَم دروغ کفّاره دارد و قسَم راست نیز بار اوّل و دوّم فقط استغفار دارد ولی سه بار که شد باید کفّاره داد؛ یعنی در زندگی گذشته از حرمت دروغ- که نزد ما آسان‌ترین عمل است- قسم راست هم نباید خورد یعنی برای رسیدن به اهداف خود از خدا نباید خرج کرد. حج را می‌توان الگوی کوچکی برای تمام زندگی دید.