شکستن کاسه‌ی از آش داغتر

« احزاب گوناگون و اخوان المسلمین در طول سالیان متمادی نتوانستند در مصر کاری از پیش ببرند ولی جوانان مصری با نثار خون صدها نفر از دختران و پسران خود انقلاب کردند و به پیروزیهایی دست یافتند امّا احزاب، اخوان المسلمین، قرضاوی، خامنه‌ای و نصرالله می‌خواهند با فرصت‌طلبی این قیام را بدزدند در حالیکه هیچ نقشی در انقلاب جوانان نداشتند.»
این سخنان وائل غنیم مدیر بازاریابی گوگل و کسیست که با راه‌اندازی صفحه‌ی «همه‌ی ما خالد سعید هستیم» در فیس‌بوک سهم عمده‌ای در اجتماع مردمی در میدان التحریر و سقوط مبارک داشت. او پس از آزادی از بازداشتی که واکنش جوانان مصری و راه‌اندازی صفحاتی مانند «اسم من وائل غنیم است» یا «همه‌ی ما وائل غنیم هستیم» در پی داشت، در یک گفتگوی تلویزیونی این مطالب را بیان کرد. سه نکته شایان ذکر است:
یک. بار اوّل نیست که ایران به جای حمایت از وحدت یک کل، با تمرکز روی یکی از اجزا ( مثلاً اخوان المسلمین در مصر) باعث اعتراض دیگران می‌شود. در لبنان عملکرد ایران در حمایت از حزب‌الله به تقویت بی‌سابقه‌ی شیعیان در لبنان انجامیده است ولی ناتوانی در ارتباط با جبهه‌ی مقابل باعث شده که هر قدر بین حزب‌الله و طرفدارانش محبوب باشد، از سوی جناح مقابل به دخالت در امور لبنان متّهم شود. در عراق بیشتر بودن شیعیان، رهبری معنوی آیت‌الله سیستانی و استقلال کردهایی که بیشتر خود را با قومیّت خود تعریف می‌کنند تا مذهب، باعث شده است که حمایت ایران از گروههای خاص به بحران نینجامد گرچه هرازگاهی نیش و کنایه‌ی مقامات عراقی را شنیده‌ایم. در افغانستان امّا وضعیّت متفاوت است. در میزگرد تلویزیونی که سالها پیش درباره‌ی اوضاع افغانستان برگزار شد، چنگیز پهلوان خطاب به جواد لاریجانی که همان سخنان آشنای همیشگی را بر زبان می‌راند گفت اگر آن زمان که طالبان تازه در آستانه‌ی شکل‌گیری بود، ایران یک دهم کمکهای فعلی را که به جبهه‌ی شمال می‌کند به آنها می‌کرد و در حمایت از حزب وحدت اسلامی (حزب شیعه‌ی افغانستان) افراط نمی‌کرد، طالبان مجال چیرگی بر افغانستان را نمی‌یافت.
دو. صرف‌نظر از نیّت خطیب جمعه، به واکنش منفی سخنان شتابزده‌ی او در نزد سخنگوی جوانان انقلابی مصری دقّت کنید. اینکه نام او و سیّدحسن نصرالله به عنوان دزدان قیام مصر در یک برنامه‌ی تلویزیونی از زبان یکی از محبوبترین چهره‌های قیام اخیر مصر بیان شود، اصلاً برای اهداف خود آن دو نیز مطلوب نیست. کمی حوصله و خودداری می‌توانست از بروز این واکنش جلوگیری کند. خطیب جمعه که با یک بیانیّه نمی‌توانست اسلام یا روح انقلابی را در آنان بدمد، هر نظامی که پس از مبارک بر سر کار آید نیز از اسرائیل دورتر و به ایران نزدیکتر خواهد بود، کمی صبر و تحمّل و حمایت پنهانی از تمام گروههای مصری می‌توانست به تقویت جایگاه ایران بینجامد. حالا هم امریکا و غرب به احتمال تأثیر ایران حسّاستر شده‌اند و هم عکس‌العمل مصریها را در برابر دخالت ایران به دنبال داشته است.
سه. از دید من، هم سخنان نصرالله و هم سخنان رهبر نظام مصرف داخلی داشت. در حالیکه هم نصرالله در لبنان دادگاه حریری را پیش رو دارد و هم فتنه‌ی الهی سبز در ایران امان رهبر نظام را بریده است، ادّعای الگوگیری دیگران از انقلاب اسلامی ایران و خود را در نقش یک راهنما و حامی جازدن می‌توانست وجهه‌ی داخلی آنان را تقویت کند که با ایراد این سخنان از زبان سخنگوی جوانان مصری، مسأله کاملاً برعکس شد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

لطفاً نظرتان همراه با انتخاب یک نام و رعایت اخلاق باشد.