از رعب تا تانک

                                                                                                           يكشنبه ۱۸ تير ۱۳۹۱

    

یکی از سرداران اخراجی سپاه به نوری‌زاد نامه‌ای نوشته است. بازخوانی آن به دلیل محتوایش به گمانم بسیار لازم است:
    
 آقا بر قانون مقدّم هستند

 حرف محوری ما این بود که می‌گفتیم سپاه نباید از چارچوب وظایف قانونی خود خارج شود. آنها سالها با «آقا اینطورخواسته «دهان ما را می بستند.

( توجّه کنید به شعار اجرای بی‌تنازل قانون اساسی؛ میرحسین بی‌جهت این شعار را انتخاب نکرد. هر تأکیدی بر قانون، محدودکردن محدوده‌ی اطلاق قدرت آقاست)     
  

اختلاف نظر رهبر دوّم با رهبر اوّل بر سر دخالت نظامیان در اقتصاد و سیاست

ورود سپاه به کار قاچاق کالا و ارز درحالی صورت گرفت که بالادستی‌های ما ضرورت جذب سرمایه را برای اهداف انقلابی سپاه بهانه می‌کردند. ریاست جمهوری یک تشکیلاتی درست کرده بود به اسم «ستاد مبارزه با قاچاق کالا و ارز» و همزمان سرداران بالادستی سپاه از جزیره‌های قشم و هرمز و ابوموسی و حتّی از طریق پروازهای رسمی و بین‌المللی به همین کار یعنی قاچاق کالا وارز مشغول بودند. با ورود سپاه به مسایل سیاسی به صرف این که غفلت در مجلس و دولت و نبود سپاه در جاهای حسّاس کشور ممکن است همان جاها را به دست معاندان و دشمنان بیندازد کنارآمدیم.

( سیّدحسن هم بی‌جهت بر توسعه‌ی دخالت بی‌جای سپاه انگشت نگذاشت. سخن او مکمّل شعار میرحسین است)    
  

شرع را می‌توان تحریف کرد، عقل را می‌توان توجیه کرد امّا وجدان را نه

امّا سکوت در برابر خونی که بعد ازانتخابات سه سال پیش از مردم برزمین ریخته شد دیگر با» آقا اینطورخواسته» توجیه‌پذیر نبود. این شد که اعتراضهای ما بالا گرفت. اول اعتراض بود و بعدش شد تمرّد. گفتند بزنید مردم را گفتیم نمی‌زنیم. این اسمش تمرّد بود و تمرّد هم سروکارش با دادگاه نظامی است. اول حرف ازاعدام زدند. که دستجمعی اعدامتان می‌کنیم. بعدش که دیدند ما تا پای مرگ ایستاده‌ایم خودشان کوتاه آمدند و ما را به حبس‌های ده سال و هفت سال و پنج سال محکوم کردند.

(فکر کنم بعضی هم به مرگ طبیعی به رحمت خدا رفتند؛ در ضمن حضرات می‌گفتند مقتولان را سرویسهای بیگانه و جاسوسها و اینجور کسان کشته‌اند)     
  

آغاز پرده‌دری درباره‌ی برنامه اتمی

بخش وسیعی ازکارهای سایت نطنز و فردو را ازطریق دوستان بلافصل خود تعقیب می‌کردم. که قراربالا دستی‌ها ازاین «استفاده صلح‌آمیز» چه بوده وقراربوده به کجاها نیز ختم شود! نمی‌خواهم دراین خصوص پرده‌دری کنم اما ورود ما به این قمار با تأکید مستقیم همان مولایی صورت گرفت که این روزها برای خروج از بن‌بست‌های بین‌المللی میلیارد میلیارد به حساب چین و روسیه پول واریز می‌کند که هوایش را در نشستهای بین‌المللی داشته باشند و هر طورشده بشار اسد را برتخت خونینش حفظ کنند.

(بعد از نظرسنجی نیمه‌کاره صداوسیما گفتم شاید ترس برخی‌ها بریزد که نریخت. برای آنها متأسّفم؛ ما کار خودمان را می‌کنیم یعنی همان گل لگدکردن؛ هم در برابر سلطه‌ی رعب حاکم و هم تزلزل معترضان محکوم)    
  

بدون شرح

رهبراز آقای رحیم صفوی پرسید اگر مردم ریختند به خیابانها و زدند و شکستند و آتش زدند حاضری با تانک از رویشان بگذری؟ رحیم صفوی گفت بله و آقا حکمش را داد دستش.

(این اخبار از درون نظام را جدّی بگیریم. واقعاً در شرایط فعلی نمی‌توان انتظار اخبار موثّق با نام و مشخّصات داشت. تمام اخبار از باطن رهبر نظام به نحو معنی‌داری مکمّل هم هستند؛ از سیلی‌زدن به روشنفکران تا گذشتن با تانک از روی مردم. گويا نصربالرّعب خشك‌وخالی ديگر كاربرد ندارد)    
  

نظر سردار سپاه درباره فرجام درگیری ایران و امریکا

نمایندگان ابله‌تر مجلس دوفوریت بستن تنگه هرمز را تصویب کرده‌اند این نامه را نوشتم تا بعنوان یک کارشناس نظامی بگویم همه عُده و عُرضه ما درمقابل ناتو و ناوهای جنگی آمریکا زیاد زیاد دوام بیاورد نهایتا دوازده ساعت تا یک روز است. بعدش که همه زیرساختهای ما را زدند و کاری هم از موشک‌های مشکوک ما برنیامد، ملت ما را گلوله می‌کنند و می‌فرستند به چهل سال قبل. می‌رویم پشت سر افغانستان وکاسه گدایی در دست می‌گیریم.

(عجیب است که کلیّت مطالب به دو نوشته‌ی من شبیه است. امیدوارم این احتمال هیچگاه درست از کار در نیاید)
  

توضیح فتوای حرمت استفاده از سلاح اتمی

دراین قمار هسته‌ای، ابله باشند اعضای آژانس که باور کنند اینهمه تأسیسات روزمینی و زیرزمینیِ رهبر برای استفاده صلح‌آمیز از دانش هسته‌ای بوده و برای غنی‌سازی بیست‌درصدی اورانیوم. جناب رهبر گفت که ما دروغ نمی‌گوییم و غیر از استفاده صلح‌آمیز قصد وغرضی نداشته‌ایم و نداریم. این یک دروغ علنی وآشکاراست. خود او و خیلی از ماها می‌دانیم که این حرف یک دروغ استراتژیک و مصلحتی است.

(شاید برخی می‌گویند که بگذار نظام با این برنامه‌ی کودکانه اتمی، خود به پایانش نزدیک شود؛ اگر فقط موضوع این بود و مردم آسیب نمی‌دیدند می‌شد روی آن فکر کرد ولی اینگونه نخواهد بود. برای همین نیز نویسنده به احمدی‌نژاد توصیه کرده که جلو بحران را بگیرد.)