اخطار به دروغ

                                                                                                              شنبه ۵ مهر ۱۳۹۳

   

خیزش خرداد ۸۸ را اگر بخواهیم در یک نکته خلاصه کنیم، ‌قیام علیه دروغ بود که البتّه آمارسازی و تقلّب نیز یکی از مصداقهای آن به شمار می‌آید. مهمترین جای مناظره‌ها جایی بود که احمدی‌نژاد آمار تورّم را که بانک مرکزی ِخودش منتشر کرده بود -به مقدار اندکی- به دروغ کمتر اعلام می‌کرد. اینجا بود که میرحسین در مناظره با کروبی از سیاه‌بودن ماست و جایگزین‌کردن جای روز و شب با هم گفت. کودتا علیه حقیقت به مهمترین ویژگی رئیس دولت بدل شد و رهبر نظام نیز با او همراهی کرد و در این جرم با او شریک شد.

  

حسن روحانی می‌تواند سؤالهایی خاص را با سیاست جواب دهد (ماستمالی کند) مثل اینکه درباره‌ی حقوق بشر از تفاوت فرهنگی بگوید یا اضافه کند که هرچه هست وضع از قبل بهتر شده است. امّا او در جواب امانپور گفته است: « من فکر نمی‌کنم فردی به خاطر روزنامه‌نگاری یا فعّالیّت رسانه‌ای دستگیر شده باشد» و این دروغ است مانند دروغهای ا.ن و بسیاری از مقامهای جمهوری اسلامی که در این سی‌وچند ساله به بهانه‌ی مصلحت و مانند آن بیان شده است. او می‌توانست بگوید که مسئولیّت زندانیان با قوّه‌ی قضائیّه است و او نمی‌تواند مستقیماً در کار آن قوّه دخالت کند که درست هم بود ولی چرا چنین گفت؟ او در مقام دانش‌آموخته‌ی حوزوی می‌داند که یک دروغ می‌تواند وی را از عدالت ساقط کند و هرگونه اعتماد به وی را برای هر پستی زیر سؤال ببرد. متأسّفانه ساختار «نظام» به گونه‌ای شده که هر کس را که در آن قرار بگیرد به رفتار مشابه وادار می‌کند. روحانی فقط یک راه دارد و آن هم اینکه این اشتباه آشکار را تصحیح کند و گرنه داوری بسیاری درباره‌ی وی تفاوت خواهد کرد.

  

اگر قرار باشد حسن روحانی آگاهانه پای در جادّه‌ی دروغ بنهد، ‌حمایت بخش زیادی از نیروهای وفادار به حقیقت (اصلاح‌طلب، اعتدالگرا یا...) را از دست خواهد داد. اگر قرار به رعایت مصالح بود، باید اعتراضات ۸۸ فروکش می‌کرد و به تاریخ می‌پیوست ولی بسیاری از جمله نگارنده احساس کردند که اینجا جایی نیست که بتوان آنرا با آسانگیری و مصلحت‌جویی رفع‌ورجوع کرد. کسانی که دستی به قلم دارند، نباید از این لغزش به سادگی بگذرند. اگر قرار باشد روحانی دروغ بگوید فرق او با آن نامحمود چیست؟ و چه تضمینی هست که به مردم نیز دروغ نگوید؟ این اشتباه را نمی‌توان با تعارف و مجامله نادیده گرفت.