جمعه ۱۳ اسفند ۱۳۹۵
آقا به من نسبت بی‌ایمانی دادند و گفتند این دکتر مصدّق ایمان ندارد.
می‌خواهید قبول کنید می‌خواهید نکنید؛ ما برای ایمان با ملّت قیام کردیم. خلوص
عقیده‌ی من و همکارانم باعث شد که مراجع بین‌المللی ما را ذی‌حق بدانند و به من و
دوستانم اجازه داد که در قطع نفوذ سیاستهای خارجی قیام کنیم و بساط حکمرانی آنها
را برچینیم. گزاف نیست اگر بگویم قیام ملّت ایران، سیاست استعماری را در خاورمیانه
متزلزل ساخت. اکنون سؤال می‌کنم اگر ایمان نبود، می‌توانستیم این موفّقیّت را حاصل
کنیم؟ والله خیر. تمام کارهای ما از روی ایمان بوده و مردان باایمانی بودیم که در
راه وطن از همه‌چیز خود گذشتیم.
وضع من در بسیاری جهات با یک مردی بی‌شباهت نیست. من هم سالخورده و
به وطن خود خدماتی کرده‌ام. من هم روی صندلی اتّهام نشسته‌ام و شاید مثل او محکوم
شوم و آن مرد مارشال پتن است. ولی فرق بین ما این است که مارشال پتن به دست ملّت
فرانسه برای همکاری با دشمن محکوم شد و من برای مخالفت با بیگانگان و خدمت به ملّت
ایران. این بود عرض من و بیش از این هم عرضی ندارم.
(آخرین کلمات دکتر مصدّق در دفاع از خود در دادگاه نظامی)
پ.ن: ماجرای سخن تند آیت‌الله خمینی درباره‌ی مصدّق را حتماً می‌دانید. یک روحانی سعایتی می‌کند و حکایتی که ساختگی‌بودنش مثل روز روشن است برایش تعریف؛ و او هم... پناه بر خدا.
پ.۲: یادمان باشد که پهلوی حدّاقل این دادگاه صوری را برای مخالف خود برپا کرد تا سخنان مصدّق در دفاع از خود در تاریخ جاودانه شود. بعضی‌ها امروز جرأتش را ندارند.
در رابطه با حرف آقای خمینی:
پاسخحذفمگه اعتقاد به خدا و پیامبر برای مسلمان بودن کافی نیست؟
ظاهراً «انکار ضروری دین» گرچه از نقل ناقل همین هم برنمی‌‌آید.
حذف