سین سوّم – سعیط نامه

                                                                                               ‌چهارشنبه ۲ فروردین ۱۳۹۶

                          

(۱)
در ماه رمضان نوخطّی را گفتند:‌ این ماه کساد باشد.

گفت: خدا یهود و نصاری را پاینده دارد.

(عبید زاکانی)

(۲)
یکی از رفقای رزمنده می‌گفت که شبی در جبهه کسی به سر وقت نوجوانی رفت. دادوفریاد پسر برآمد. او را پیش فرمانده بردیم. کمی دعوایش کرد و در آخر گفت: برو گمشو سر جایت.

به او گفتم: همین؟!

گفت:‌ خیلی وقته از خطّ مقدّم عقب‌تر نرفته، یک کم بهش فشار اومده!

(۳)
بیش از دودهه پیش، رجوی از تعداد زیاد نفوذیهای حکومت ایران در نیروهایش به تنگ آمد. بعضی را شناسایی می‌کردند و بعضی را هم نه. پس برای کسانی که قصد الحاق به کمپ اشرف را داشتند، یک امتحان سخت گذاشت و آن هم اینکه مذکّر و مؤنّث باید طیّ یک دوران قرنطینه، خود را در اختیار افسران عراقی قرار دهند.

پس از مدّتی هر دو طرف ناراضی بودند. این طرف که معلوم است چرا، ‌آن طرف هم فهمید که همّت سربازان گمنام را دست‌کم گرفته است. فقط یک گروه کاملاً راضی بودند: افسران عراقی!