دو جهان موازی در ایران

                                                                                                  جمعه ۱۱ امرداد ۱۳۹۸


جهان اوّل:
عفو بین‌الملل اخیراً در بیانیّه‌ای حکومت ایران را به شکنجه‌ی سی‌ساله‌ی خانواده‌ی اعدامیان ۶۷ متّهم کرد. در این بیانیّه آمده که آن دسته از اعضای خانواده‌های قربانیان که خواهان روشن‌شدن حقیقت و اجرای عدالت شده‌اند مورد تهدید،‌ آزار،‌ ارعاب و حمله قرار گرفته‌اند. آزار بستگان زندانیان و متّهمان امنیّتی و سیاسی در ایران منحصر به این مورد نیست. برای مثال رضا خندان فقط به خاطر همسری نسرین ستوده بارها احضار، بازداشت و اخیراً محکوم و زندانی شد. حمله به خانه‌ی آرش صادقی منجر به سکته و فوت مادرش شد. بازداشت طولانی و محرومیّت از دیدار با خویشان تقریباً بدون هیچ‌ ضابطه‌ای شامل همه‌ی زندانیان سیاسی -برای نمونه متّهمان محیط‌زیستی- شده است. صدای کتک‌زدن و شکنجه‌ی فرهاد میثمی در تماس تلفنی برای مادرش پخش می‌شود. سعید مرتضوی در دوران مطلق‌العنانی خود با تماس با روزنامه‌ی اعتماد مانع پرداخت حقوق خبرنگاری شهرام رفیع‌زاده‌ به خانواده‌اش شد. اینها گوشه‌های کوچکی از  نظامی است که برای درهم‌شکستن مخالفانش از هیچ‌ راهی رویگردان نیست حتّی فشار ناجوانمردانه، غیرقانونی و غیرشرعی به بستگان آنها.

جهان دوّم:
محمّدباقر قالیباف:‌ در جلسه‌ای که در اوایل فرماندهی ناجا خدمت رهبر انقلاب رسیده بودیم، ایشان بنده را کنار کشیدند و گفتند: امنیت برای مردم بسان خورشیدی است که صبح‌گاهان بر همه‌ی بندگان طلوع می‌کند؛ چه بر آن‌هایی که تا سحرگاهان مشغول عبادت پروردگار بوده چه بر آن‌هایی که خدایی ناکرده در معصیت خدا، شب را به صبح رسانده‌اند. الان هم شما در نیروی انتظامی باید شبیه خورشید بوده و امنیت را برای همه به طور مساوی ایجاد کنید بدون آنکه به سلایق و گرایش افراد توجه کنید که چه دینی یا چه مذهبی و مرامی دارند الا آن قلیل افرادی که بر اساس قانون مجرم بوده و باید با آن‌ها طبق قانون برخورد کرد. در اجرای قانون نیز دقت کنید. اگر در خانواده‌ای پدری خطا کرده به‌گونه‌ای عمل نکنید که سایه خطای پدر بر فرزندش سنگینی کند چراکه فرزند وی که گناهی نکرده که باید سرشکسته شود.

این دو روایت از دو جهان کاملاً متفاوت در بسیاری از زمینه‌های سیاسی و اجتماعی دیگر نیز به چشم می‌خورد، یکی آن چیزی است که نزدیکان نظام ادّعا و رسانه‌های نظام پخش می‌کنند و دیگری آنچه افراد خارج از محدوده‌ی بهره‌مندان از نظام موجود با پوست و گوشت و خون خود می‌چشند.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

لطفاً نظرتان همراه با انتخاب یک نام و رعایت اخلاق باشد.