سین یکم - سال‌مبارکی

                                                                                                   یکشنبه ۲۹ اسفند ۱۴۰۰      

یا مقلّب القلوب و الابصار یا مدبّر اللیّل و النّهار یا محوّل الحول و الاحوال حوّل حالنا الی احسن الحال  

 

یک سال بل یک سده گذشت با ماجراهای خارج از شمار عمومی و تاریخچه‌های خصوصی تک‌تک ابنای بشر. چقدر از عمر رفته و چقدرش باقی مانده است؟ آیا اگر آگاه باشیم که یک قدم به پایان خط نزدیک‌تر شده‌ایم باز همین‌قدر سرخوشی می‌کنیم؟

 

می‌دانم که طرح این پرسش‌ها در چنین مناسبتی خیلی مرسوم نیست پس اجازه بدهید آرزو کنم که اگر در کارنامه‌ی شخصی خود کامیابی داشتیم،‌ همانگونه یا بهتر ادامه یابد و اگر ناکامی داشتیم مادّه‌ی خام پیروزی‌های آینده شود*. با دلاوری به نبرد هراس برویم و با مهر به جنگ کین؛‌ با امید هرچه یأس است از دل بزداییم؛‌ با بخشش لکّه‌های حسد را پاک کنیم؛ با دادگری با ستم رویارو شویم؛ با رهایی بند اسارت را پاره کنیم؛‌ با راستی آبرو از دروغ ببریم؛‌ با درستی ترفندهای تزویر را برملا کنیم؛ با ایمانی ایمنی‌بخش بی‌پناهان را پذیرا شویم؛ با چراغ دانش به دل ظلمت جهل بزنیم؛ با آزادگی حقارت اهل قدرت را به رخشان بکشیم و با حقیقت مصلحت را دربه‌در کنیم.  

  

و... از همه مهمتر با فرشته‌ی شادی سینه‌به‌سینه‌ی لشکری که دیو غم برانگیخته شویم و نور را بر تاریکی‌ها بتابانیم. ایدون باد.

 

*چطور می‌توان امواج منفی را به مثبت تبدیل کرد؟ اینطور.