بزنگاه روحانیَت

                                                                                                             چهارشنبه ۲۵ آبان ۱۴۰۱

 یک . سیستانی و شهرستانی


سیّدجواد شهرستانی داماد و نماینده‌ی آیت‌الله سیستانی طیّ سخنانی معترضان را اراذل و اوباش نامید. به رغم اجتناب سیستانی از دخالت در امور سیاسی ایران،‌ نماینده‌ی او پیش از این هم دو سه فقره به‌اصطلاح اکت کمرنگ سیاسی داشت که واکنشی از جانب نجف دریافت نکرد و می‌شد آن را به حساب اظهارنظر غیرمستقیم نجف هم گذاشت. این بار امّا پس از یک روز دفتر آیت‌الله سیستانی اعلام کرد که در امور سیاسی در ایران نماینده‌ای ندارد. تبعات این سخن برای شهرستانی طبعاً خیلی سنگین است. گفته‌ی او موردی بود ولی این اعلام کلاً او را از هر گونه نمایندگی به جز مسائل مذهبی کنار گذاشت. درست است که سیستانی در امور سیاسی نفیاً یا اثباتاً دخالت نمی‌کند ولی گفته‌های شهرستانی گویا ناشی از روسری‌سوزان و عمّامه‌پرانی و مواردی از این دست بود و این مسئله اعلام بی‌طرفی نجف را معنادارتر می‌کند. سخنان شهرستانی عجیب بود ولی واکنش دفتر سیستانی از آن هم عجیب‌تر چون نفی مخالفت با معترضان نظام فعلی از عدم حمایت از رهبری روحانی ایران فراتر می‌رود و خواه‌ناخواه معنایی دیگر به خود می‌گیرد.


دفتر شهرستانی در بیانیّه‌ای سخنان او را تقطیع‌شده و گزینشی خواند که رویّه‌ای آشنا در کمرنگ‌کردن واکنش به سخنان مقامات از سوی روابط عمومی‌هاست. این حرف ولی زمانی درست بود که بلافاصله پس از انتشار سخنان شهرستانی -که با استقبال سایتهای نظام روبه‌رو شد- این بیانیّه صادر می‌شد، نه دو روز پس از اعلامیّه‌ی نجف (که همان سایتها آن را نادیده گرفتند). حالا دیگر آب رفته به جوی باز نخواهد گشت.


دو. سخنان مقتدی صدر


مقتدی صدر شیخ تخس و سرکش عراقی از گسترش جنبش معترضان ایران به عراق ابراز نگرانی کرد. اشاره‌ی او به بال‌درآوردن روسری‌ها و عمّامه‌ها و استقبال جوانان به‌ستوه‌آمده‌ی عراقی از آن در واکنش به دخالت روحانیانی چون او در سیاست بود. مقتدی صدر بین رؤیاهای خود و واقعیّت جاری منطقه گیر کرده؛ گاهی به هوس امارت و حکومت در سیاست نقش بازی می‌کند ولی خودرأیی او در تقابل با ولایت تخیّلی تهران قرار می‌گیرد و تصادم ناشی از آن او را به گوشه‌ای می‌فرستد. دوباره پس از مدّتی فیلش یاد هندوستان می‌کند و به میدان می‌آید و این فرایند تا کنون چندین‌بار تکرار شده است. این بار ششمی بود که او با سیاست وداع می‌کرد! پس از فراخوان درخواست حمایت دفتر رهبر به مراجع که با سکوت اکثر مراجع ایران همراه و لبّیک‌گویی شهرستانی نیز با نهیب نجف روبه‌رو شد، این گفته‌های مقتدی به این معناست که او بی‌میل نیست که باز هم به بازی برگردد و با رعایت قواعد تهران جایی در سیاست عراق داشته باشد و گرنه کسی که برای همیشه با سیاست خداحافظی کرده نیازی نمی‌بیند که رضایت تهران را به دست بیاورد.


سه. فتوای بیات زنجانی


آقای اسدالله بیات زنجانی در فتوایی دفاع از خود در برابر افراد لباس‌شخصی را واجب دانست. در همین حد هم حمایت از معترضان -بلکه رهگذران و بی‌طرفانی که هدف حمله‌ی این وحوش قرار می‌گیرند- جای تقدیر دارد ولی چند سؤال: اوّل اینکه بدون این فتوا معترض غیرمسلّحی که مورد حمله‌ی افراد مسلّح بدون یونیفرم قرار می‌گیرد نمی‌توانست از خود دفاع مشروع کند؟ یعنی شقّ دوّمی (عدم جواز دفاع از خود در برابر لباس‌شخصی) هم وجود دارد؟

 

سؤال دوّم این است که فتوا باید راجع به معترض مظلوم باشد یا لباس‌شخصی ظالم؟ یعنی فتوای عالم دینی باید قلّاده به گردن سگهای هار بیندازد یا به شخصی که در معرض توحَش آنان است جواز پرهیز از خطر بدهد؟

 

سؤال سوّم هم این می‌تواند باشد که گیریم شخص مسلّح مهاجم، یونیفرم نیز داشته باشد؛ ‌در صورت مسئله چه تفاوتی حاصل می‌شود؟ مثلاً اگر مأمور مسلّحی به معترض غیرمسلّحی حمله کند، ‌معترض نمی‌تواند از خود دفاع کند؟

 

پ.ن: گویا سیّدحسین موسوی تبریزی در تماس با مولوی عبدالحمید او را زنهار داده و ترسانده که این‌ها رحم ندارند و چنین و چنان می‌کنند پس کمی فیتیله را پایین بکش و مخالفت‌ها را ملایم‌تر کن. چون این خبر بر اساس شنیده‌ها بود و رسانه‌ها این تماس را تعبیر به دلجویی کردند،  ما هم این حجم از اصلاح‌طلبی را نشنیده می‌گیریم.

پ.ن۲: ‌سیّدمحمّد خاتمی هم چیزهایی گفته که خّب... دوری و دوستی.

۶ نظر:

  1. فقر فرهنگی در سیستان و بلوچستان بیداد می‌کند. دختران و زنان آلت دست مردانند و مردان هم اسیر فقهی به مراتب عقب‌مانده‌تر از فقه شیعه. ظلم‌ستیزی عبدالحمید باعث نشود که دیگر جوانب مغفول بماند. عبدالحمید خودش ستون اصلی برداشت کج و معوج قرون وسطایی از دین در آنجاست.

    پاسخحذف
  2. روحانیت در صورتی می‌تواند از این امتحان سربلند بیرون بیاید که به صراحت حساب خودش را از حکومت جدا کند و هزینه اش را هم بدهد.
    یک فتوای ابکی، سکوت اعتراضی یا گوشه و کنایه و گفتن به در که دیوار بشنود و... دیگر جواب نمی‌دهد.

    پاسخحذف
  3. موسوی تبریزی مثلا می‌خواهد دلجویی کند و نصیحت بفرماید؟ ایشون خودش جزئی از دستگاه قضایی ظالمان بوده اول باید جواب کارنامه اش را بدهد بعد به فکر دیگران باشد

    پاسخحذف
  4. پاسخ‌ها
    1. دچار شوک سیاسی شده نه می‌تونه مقابل معترضان دربیاد نه می‌تونه اضمحلال انقلاب رو تایید کنه 😆

      حذف
  5. خبر محیط زیست درباره پیروز رو دیدید؟ این حرامی ضحاک به جک و جانور زبون بسته هم حسودی و کینه میکنه. آخه این چه بلایی بود شما مسلمونا به سر ما آوردید

    پاسخحذف

لطفاً نظرتان همراه با انتخاب یک نام و رعایت اخلاق باشد.