ایماگویه‌های نجیب محفوظ

                                                                                                               یکشنبه ۳۰ بهمن ۱۴۰۱

                        

آنان دروغگویند و خود می‌دانند که دروغگویند و می‌دانند که می‌دانیم که آنها دروغگویند ولی با این وجود باز هم با صدای بلند دروغ می‌گویند و سردمدار قافله می‌شوند.

 

چقدر میان آنچه می‌خواهم و آنچه می‌توانم سرگردانم.

 

چون بیش از حد صبوری،‌ گمان کردند که چیزی را احساس نمی‌کنی.

  

وطن انسان جایی نیست که در آن متولّد شده باشد بلکه جایی است که تمام تلاشهایش برای فرار به پایان می‌رسد.

 

در عشق و جنگ همیشه تنها بی‌گناهانند که کشته می‌شوند.

 

پیشین: ایماگویه‌های اسپینوزا

۱ نظر:

  1. اون اولی رو من به نقل از کس دیگه شنیده بودم. سولژنیتسین گمونم.

    پاسخحذف

لطفاً نظرتان همراه با انتخاب یک نام و رعایت اخلاق باشد.