حاشیه بر اخبار -۱۱۰ پنجشنبه ۱۹ تیر ۱۴۰۴
ولادیمیر پوتین: پیشنهاد طرّاحی یک سامانه‌ی پدافندی مشترک را به ایران دادیم ولی ایران رغبتی نشان نداد.
- نظامیان ایران هر اشتباهی داشته باشند، این یک قلم را خوب آمدند. آنان بازی دوسره‌ی روسیه در سوریه را به یاد داشتند که چطور اس۳۰۰ها هنگام حمله‌ی اسرائیل کار نمی‌کرد.
ایلان ماسک می‌خواهد حزب سوّمی تأسیس کند
- از ایده تا انجام چنین ایده‌ای راه درازی است ولی با توجّه به گرایشهای ماسک و در صورت تأسیس چنین حزبی نامزدهای آن از سبد رأی جمهوریخواهان کم خواهند کرد پس دموکراتها باید خیلی راضی باشند.
تعلیق همکاری با آژانس از سوی ایران
- نفس کاهش همکاری به انزوای بیشتر ایران می‌انجامد ولی در حالیکه خود امریکایی‌ها از میزان موفقیّت کارشان مطمئن نیستند، فرستادن بازرسان آژانس به آنجا برای دادن اطلاعات به خارج چقدر صلاح است؟ ترامپ گفته بود که اگر لازم باشد دوباره حمله می‌کنیم؛ خوب اگر واقعاً هنوز چیز برای نابودکردن باشد، دسترسی بازرسان به معنای یک حمله‌ی احتمالی دیگر است. اوضاع جوری است که به زحمت بتوان بین راههای پیش رو با قطعیّت از درستی یا نادرستی یک راه گفت.
وزیر خارجه آلمان: ایران باید به حوثی‌ها برای پایان‌دادن به حملاتشان فشار بیاورد.
- چرا؟ آنان مگر کاری جز انجام‌دادن «کار کثیف» به نیابت از ایران می‌کنند؟
مصاحبه‌ی پزشکیان با تاکر کارلسون
- مصاحبه چیزی بین روحیّات پزشکیان و مصلحت‌اندیشی سیاسی بود. خود پزشکیان خیلی اهل رجزخوانی و قلدربازی نیست و عملگرایی سیاسی فعلاً در تلاش برای ایجاد شکاف بین نتانیاهو و ترامپ است. اصولگرایان در شرایط مشابه احتمالاً تیغ را از رو می‌بستند و اصلاح‌طلبان نیز به رغم داشتن مبناهای متفاوت این‌جور جاها ادای انقلابی‌گری درمی‌آورند تا از آنان جا نمانند. پزشکیان هیچ‌کدام نیست. تأثیر توصیه‌های عراقچی به نظرم آشکار است. عراقچی در شرایط جنگی خیلی خونسردتر از آنچه فکر می‌کردم عمل کرد. فقط فکر کنید اگر ظریف بود چه قشقرقی راه می‌انداخت.
سانسور حمله‌ی ایران به پنچ پایگاه نظامی اسرائیل از طرف آن کشور
نابودی یک سیستم راداری پیشرفته در پایگاه امریکا در قطر
- مورد اوّل را اگر کنار حمله به برخی مراکز تحقیقاتی و پالایشگاهها بگذاریم معلوم می‌شود که سوّمین وعده‌ی صادق تفاوت زیادی با دوّمین آن داشت و شاید باید احتمال درستی خبر پیش‌دستی اسرائیل در پیشنهاد آتش‌بس را جدّی گرفت. دوّمین مورد هم با آنچه ترامپ گفت تفاوت فاحشی دارد. البتّه موازنه بین حملات امریکا و ایران برقرار نیست ولی اگر توان نظامی دو طرف را بسنجید و آن را کنار از پیش اعلام‌شدن حمله‌ی ایران بگذارید می‌بینید که این حمله نیز با حمله به عین‌الاسد فرق زیادی داشت.
بیانیّه ۴۵۰ فعال مدنی برای تحریم رسانه‌ی فارسی اسرائیل
- کمی دیر است ولی خوب. دم خروس که از ابتدا معلوم بود ولی از زمان رویارویی اسرائیل با حزب‌الله، ترور سیّدحسن نصرالله و نوشتن امثال این مقاله خود خروس هم بیرون آمد. با دیدن عنوان خواننده احتمال می‌دهد که شاید نوشته‌ی منشه امیر یا مئیر جاودانفر باشد ولی آنان هم آنقدر شعور داشتند که چنین نوشته‌ای را باید به یک رسانه‌ی اسرائیلی سپرد و نه رسانه‌ای که ادّعا دارد ایرانی است مگر اینکه دیگر تفاوتی باقی نمانده باشد.
امروز نوشتن درباره‌ی سیاست در ایران به راه‌رفتن روی یک طناب باریک می‌ماند؛ از یکطرف باید مراقب یک حکومت تک‌صدای غیردموکراتیک بود که با تمام پیشنهادهای اصلاح در داخل با عداوت برخورد کرده و جای دفاع از خود باقی نگذاشته و از طرف دیگر با تمام قوا در برابر تهاجم وحشیانه‌ی یک رژیم اشغالگر آپارتاید نسل‌کش ایستاد که سرانش محکومان دادگاههای بین‌المللی‌‌اند و در مقام مقایسه، هر حکومت خودکامه‌ای در جهان در برابر آنان روسفید می‌شود.
پیشین: کارنامه‌ی مردود اروپا
با کمال احترام مخالفم. بعضی حکومتهای خودکامه ممکن است در برابر اعمال دولت اسرائیل روسفید باشند ولی نه هر حکومت خودکامه‌ای. فرض کنید با همین اخلاق و رفتار این آقایان قدرت نظامی و سیاسی و اقتصادی آن‌طرف را هم داشتند (البته با سنتهای الهی جور نیست ولی فرض محال که محال نیست)، فکر می‌کردید از خونریزی و نسل‌کشی ترسی داشتند؟ مهم نیتهاست. یکطرف دنیاطلبانند که در پی قدرت زمینی (و «زمین»)اند و رسماً آن را اعلام می‌کنند، ولی حداقل رسماً تقاضای پرستش از شهروندان درجه‌ی یک و دو خود و مظلومین تحت سلطه‌ی خود ندارند (هر چند می‌توان گف هر دولت-ملت و پرچم‌پرستی‌ای نطفه‌ی شرک را در خود دارد).
پاسخحذفطرف دیکر دنیاطلبانی که در لباس دین بدون صلاحیت و تقوی حکومت و کشوری را غیر شرعی و غیر قانونی و با هزار دروغ غصب کرده‌اند و نام آن را «نظام مقدس» گذاشته‌اند و تقاضای تسلیم ذهنی و عینی (پرستش) در برابر آن دارند (که در پرچم‌‌بازی و ایران‌بازی و افغان‌ستیزی اخیر هم معلوم شد با آن یکی مشترکاتی دارد).
من باب مقایسه ذهنی عرض می‌کنم و قصد مطابقت عینی و تفسیری با افراد را ندارم، ولی آیا نزد شما مخاطبان آیات ۸تا ۲۰ سورهی بقره در برابر کافران آیات ۶ و۷ روسفیدند؟
البته همه‌ی اینها بسته به معیار و میزان است، کدام یک؟ «حقیقت و عدل» یا «دشمنی بهر وجه با اسرائیل»؟
من این چندروزه معیار شما را نمی‌بینم. با اتکا با با اخبار درست یا نادرست در این آشفته بازار‌می‌توان داستان‌ها را بهر جهت چرخاند و هر نتیجه‌ی ای راجع به مقایسه جنایت الف با جنایت ب گرفت. بنظر من قبل از مقایسه جنایتها، باید مقایسه نیات و وجنات که واضح و مشخصند پیش بیاید.
این را هم برای توجیه خودم عرض می‌کنم و قصد نیت‌خوانی یا بی‌احترامی به شما عیار عزیز را ندارم. فردای قیامت از ما نخواهند پرسید قبیله‌ی آنها (اسرائیل) چه کرد. از ما خواهند پرسید قبیله‌تان (ایران) چه کرد و آیا با عصبیت قبیله‌ای راضی به اعمالشان بودید و یا به مصلحت منافع قبیله سکوت کردید یا به همان شدتی که از دست «دیگری» خون خونتان را برای مظلومین می‌خورد اینجا هم از دست «خودی» حداقل بهمان شدت منقلب شدید؟
اگر به شبکه‌های اجتماعی نمی‌پیوندید/برنمی‌گردید حداقل فاصله بین پست‌ها را کم کنید. گذشته از موافق یا منتقد یا مخالف بودن با آنها می‌تواند ایده‌های تازه‌ای را با خوانندگان در میان بگذارد.
پاسخحذف