چشمتان را باز كنيد -2

                                  

ابتدا نوشته‌ی زیر را بخوانید:

درخواست احمدی‌نژاد از قوّه‌ی قضائیّه برای آزادی بعضی زندانیان و صدور فرمان تعطیلی کهریزک از سوی رهبر به معنای کوتاه‌آمدن حاکمان در برابر معترضان است. رهبر ایران در تلاش برای حفظ رهبر‌ی دینی و وجهه‌ی خویش می‌باشد. طی تظاهرات روز جمعه به شعارهای معمول "مرگ بر دیکتاتور!"، شعار "مرگ بر روسیه!" نیز اضافه شد. طرفداران موسوی مسکو را بخاطر حمایت از احمدی نژاد که از همان روزهای اول بحران نشان داده است، متهم می‌کنند. معترضین پرچم روسیه را نیز آتش زدند، عکس و فیلمهای این اقدامات در وبلاگ‌ تهرانی‌ها دیده می‌شود.« روسیه اشتباه کرد که بلافاصله از احمدی نژاد حمایت کرد». سخنرانی روز جمعه رفسنجانی نشان می‌دهد که او و طرفداران وی هنوز به هیچ وجه نباخته‌اند. امّا چنین تنفری ناگهانی نسبت به روسیه از کجا پیدا شد؟ بلافاصله پس از درگیری‌های خونین در تهران طی روزهای ۲۰ و ۲۱ ژوئن، "مهدی کروبی" یکی از رهبران اپوزیسیون بیانیه‌ای در روزنامه‌ی رسمی حزب خود منشر کرد. او در آن دولت را فراخوانده بود که سرکوب و تعرض به معترضین را متوقف و بازداشت‌شدگان را آزاد کند. در این بیانیه در رابطه با نیروهای دولتی چنین گفته شده بود: "شما پلیسها را به همسایه شمالی فرستادید تا در آنجا آموزش ببیند که چگونه تظاهرکنندگان را مورد ضرب و شتم قرار دهد و با گاز اشک‌آور آنان را متفرق کند". همسایه شمالی، روسیه است. همزمان شایعاتی منتشر شدند که نیروهای ویژه روسیه در متفرق‌سازی تظاهرات دست دارند و "مشاورین" روس در دولت ایران خدمت می کنند. در Facebook گروهی به نام "مخالفین مامورین روسی در ایران" ایجاد شد.
در درجه اول، روسیه یکی از اولین کشورهایی بود که انتخاب مجدّد "محمود احمدی‌نژاد" را تبریک گفت. احمدی‌نژاد بلافاصله پس از انتخاب خود عازم روسیه شد که در آنجا در یکاترینبورگ "دمیتری مدویدیف" رئیس جمهور روسیه در برابر دوربین با او دست داد. علاوه بر این روسیه همچنان راه اندازی نیروگاه اتمی ایران در بوشهر را به درازا کشانده است.
کارشناسان غیر ممکن نمی‌دانند که دیر یا زود نیروهای میانه‌رو احمدی نژاد را پس بزنند پس روسیه نباید در امور داخلی ایران مداخله کند، اما تکیه بر روابط شخصی با احمدی‌نژاد نیز نتیجه نمی‌دهد. شاید توسعه تماس با نیروهایی که بیشتر میانه‌رو هستند و تقویت فشار بین‌المللی بر تهران، بیشتر به نفع مردم ایران و روسیه باشد. رویدادهای اخیر در این جمهوری، زمانی که مخالفین احمدی نژاد فریاد "مرگ بر روسیه!" سر می‌دادند، نشان می دهد که در بین بخش قابل توجهی از مردم ایران نقش مسکو بعنوان دوست دولت احمدی‌نژاد مورد تایید قرار نگرفته است.

مطلب بالا حاصل تلفیق چهار نوشته از ریانووستی خبرگزاری روسیه است( یک، دو، سه، چهار). شعارهای «مرگ بر روسیه» همسایه‌ی شمالی را نگران کرده است تا جایی که بعضی کارشناسان روس تبریک‌گفتن به احمدی‌نژاد و حمایت از او را اشتباه ارزیابی کرده‌اند. گرچه نویسندگان به عمد یا به سهو بسیاری از دلایل عصبانیّت جوانان- از جمله حضور یک کارشناس روس در ایران به هنگام انتخابات و تأیید صحّت آن- را از قلم انداخته‌اند ولی دقّت‌کردن آنان به وبلاگهای ایرانی و فیس‌بوک هم در حدّ خودش جالب است. اینکه امریکا و انگلیس به دلیل فشار افکار عمومی ایران در مخالفت با حاکمان ایران چیزی بگویند خیلی عجیب نیست ولی جدّی بودن این جنبش را باید از نگاه دوستان حاکمیّت فعلی دید که از ترس ِاز دست دادن موقعیّت خود نزد مردم و نیروهایی که احتمالاً در آینده به قدرت خواهند رسید مشغول محاسبه هستند. این همه دغدغه به خاطر یک حرکت موقّتی، نامستقل و کاریکاتوری نیست ولی کیست که ببیند؟