فوتبال، دروازه و سوراخ سوزن

          

مملکت ما باید همه چیزش به همه چیزش بیاید. دخالت در حریم خصوصی افراد و سرایت‌دادن تخلّف‌های احتمالی یا نامرتبط به حیطه‌ی حرفه‌ای یک سالی است در فوتبال شدّت یافته است و متأسّفانه باعث بازی کردن با حیثیّت افراد، از بین بردن قبح برخی اعمال و ظلم به بعضی افراد شده است. برنامه‌ی نود دیشب یکی از مواردی بود که آشکارا برخی متولیّان از تفسیر به رأی‌های عجیب قانون و صدور احکام من درآوردی برای کسانی که خارج از حوزه‌ی ورزش کاری کرده‌اند که آنان نمی‌پسندند، دفاع کردند. یکی از عیب‌های این روش این است که مانند دیگر جنجال‌های دولت نهم و پس از نهم، گاهی از دروازه رد نمی‌شوند ولی از سوراخ سوزن چرا. برای مثال در حالی علی‌پور از انجام تست اعتیاد برای مربیّان خوشنام فوتبال ایران دفاع می‌کند که غوغای دوپینگ بازیکنان فوتبال را تهدید می‌کند امّا فدراسیون منفعل و پنهان‌کار است و مسؤولان نادو خود در پی به دست گرفتن اوضاع هستند.

کسانی که حرفهای مجتبی شریفی را شنیدند که به یک از چراغ قرمز رد شدن حساسیّت نشان می‌دهد شاید تعجّب کنند که قصور یا تقصیر او پارسال در سقوط تیمها به دسته‌ی پایین نقش داشته باشد. حکایت از این قرار است که خداداد عزیزی پس از درگیریی که با عکّاس روزنامه خبر داشت به یک سال محرومیّت از اخذ هرگونه تیم‌داری و گرفتن سمت در تیمها محکوم شد. این محکومیّت آنچنان که می‌بینیند عام است و شامل هرگونه مربیگری، سرپرستی، مدیر فنّی‌شدن یا هر عنوان دیگر می‌شود؛ امّا وقتی فصل هنوز به پایان نرسیده بود، او به طور غیررسمی سرمربی استقلال اهواز شد و در حالیکه آنان را تمرین می‌داد حتّی در ورزشگاه نیز حضور می‌یافت و از جایگاه، تیم را با تلفن همراه هدایت می‌کرد ولی شریفی از خود واکنشی نشان نداد. این کار عزیزی درست مانند زمانی بود که مربّیانی مانند کریمی یا مایلی‌کهن سرمربّی تیمهایشان بودند ولی به دلیل برخی محرومیّتهای موقّت روی نیمکت نمی‌نشستند، آیا آنان در آن هنگام در فوتبال سمتی نداشتند؟ آیا سرمربّی غیررسمی‌شدن، تیم‌داری یا گرفتن سمت نیست؟ استقلال اهواز با حضور عزیزی جان دوباره پیدا کرد. نتایج خوبی گرفت و پرسپولیس را با چند گل در هم شکست  و یک رده خود را بالا کشید و پیام خراسان را به دسته‌ی پایین فرستاد؛ در حالیکه هم عزیزی وهم استقلال اهواز باید به دلیل تخلّف و نقض رأی کمیته‌ی انضباطی تنبیه می‌شدند امّا آقای شریفی آنقدر مشغول برخی مسائل انضباطی که به او ربطی نداشت بود که این تخلّف آشکار را ندید یا خود را به ندیدن زد.

این مسأله به عنوان یک موضوع مهم می‌تواند به طور جداگانه در برنامه نود بررسی شود که به نظر من کوتاهی رئیس کمیته انضباطی حتماً محرز خواهد شد. چه بسا تیم پیام با شکایت می‌توانست- یا بتواند- حکایت بالا آمدن تیم صنعت نفت آبادان به لیگ برتر را تکرار کند. این کار شریفی ضرر مالی هنگفتی به تیم پیام زد و آنان را از حضور در لیگ برتر محروم کرد. بد نیست اگر به وسیله‌ای این موضوع به اطّلاع فردوسی‌پور برسد تا محک دانش و تجربه در میان بیاید و معلوم شود که ادّعاهای برخی افراد چقدر با واقعیّت تطابق دارد