مار و عکس مار

                                                                                                    چهارشنبه ۱۳ آذر ۱۳۹۲ 
  
  

توصیه‌ای از مارک تواین نقل شده که تکراری است امّا عجیب مناسب یکی دو روز اخیر است. او می‌گوید: «هرگز با احمق بحث نکنید چون ابتدا شما را تا سطح خودش پایین می‌کشد سپس با تجربه‌ی یک عمر زندگی در آن سطح شما را شکست می‌دهد.» دعوت احمد‌ی‌نژاد به مناظره را عرض می‌کنم. فکر می‌کردم نیازی به نوشتن این چند سطر نباشد چون می‌دانستم که روحانی پخته‌تر از آن است که به این سادگی رنگ شود ولی عجب از کسانی که از آن استقبال کردند.

  

 روحانی آرامتر از میرحسین و کرّوبی است امّا آن دو شجاعتر بودند؛ به یاد بیاوریم شایعه‌ای را که پس از مناظره‌ی او با کرّوبی در شهر پیچید که «کرّوبی سکته کرد» و «عاقبت یکی پیدا شد که دمار از روزگار آخوندها در بیاورد». اگر قرار به استدلال آوردن بود، همان موقع می‌شد با او بحث کرد. او مناظره که نمی‌کند هیچ، مغالطه هم نمی‌کند چون مغالطه ادای استدلال در آوردن است. او مشاجره می‌کند و بی‌سیرتی. اتّفاقاً امروز دستش برای عوام‌فریبی باز است که من یارانه دادم و شما می‌خواهید قطع کنید و مانند این. شاید به نظر برسد که تمثیل عکس مار نشان‌دادن به جای واژه‌ی مار مناسب او باشد؛ نظر من این است که او خود مار است و تمام تلاشش برای خودنمایی و در عنوان خبرها ماندن است و الحق که موفّق هم شده است.

  

بعضی می‌گویند نباید محلّش گذاشت که من با این حرف هم مخالفم. اوّلاً به دلیل هشت‌سال چپاول ثروت ملّی و پایین آوردن منزلت ایران در جهان باید محاکمه و پی‌گیری شود.( درباره‌ی این بیشتر خواهم نوشت) ثانیاً روش احمدی‌نژاد –مانند همتای امریکاییش بوش پسر- بر حمله‌ی مدام است. نباید در برابر چنین کسی بی‌تفاوت بود بلکه باید با ارائه‌ی آمار، اطّلاع‌رسانی و پاسخ‌خواهی از او راهش را بست. یادمان نرود که محاکمه‌ی احمدی‌نژاد در اصل محاکمه‌ی کس دیگری است.