سین اوّل- سال تحویل

                                                                                                 یکشنبه ۱ فروردین ۱۳۹۵

             ‌ 

 گریز و گزیری از تقویمها نیست؛ برای زندگی و سامان‌بخشی به روزگار ما لازمند ولی آنها پاسداران گذشته‌اند. دیروز ‌آن مناسبت، امروز این تقارن و فردا بهمان سالگشت. امر به احساس شادی و اندوه با مذاق بسیاری که در برکه‌ی اکنون آب‌تنی می‌کنند، نمی‌سازد. وجه حکومتی آن که قصّه‌ی پرغصّه‌ای‌ست: کم و زیاد کردن مناسبتها به خوشایند مقامات!

بهار امّا بی تقویم هم بهار است؛ ‌درست مانند بامداد و نیمروز و شامگاه یا استهلال که با نگاهی به آسمان می‌توان دریافت. تقویمها واسطه‌اند، ‌دست دوّمند. سرخوشی سال نو اگر یک علّت عمده داشته باشد، رهایی از گذشته و بار سنگین آن است. نوروز تمرین این رهایی‌ست ولی به اختیار می‌توان هر لحظه و هر آن، زندگی نو کرد و عمل از سر گرفت. نه امروز همان دیروز است و نه فردا همین امروز.

روزگارتان دم‌به‌دم نونوار و پر از طراوت و بی‌تکرار.

تصنیف «پیام نسیم» با صدای محمّدرضا شجریان