آزمونی برای مجلس

                                                                                                    دوشنبه ۲۶ مهر ۱۳۹۵
   

انتخاب وزیر جدید ارشاد همانطور که آزمونی برای روحانی است،‌ آزمونی است برای مجلس. در واقع انتخاب وزرا برآیند گرایشهای دولت و مجلس است. نیمی از این به دولت برمی‌‌گردد که چکونه وزیری برگزیند و نیمی به مجلس که آیا رأی اعتماد بدهد یا نه. در اصل حتّی پیش از معرّفی به مجلس رایزنی‌ها در انتخاب دولت نیز تأثیرگزارند.

اینکه چه عاملی باعث استعفای جنّتی شده مهم و البتّه بر ما پوشیده است. خود جنّتی خیلی اهل استعفا به نظر نمی‌‌آمد، به ویژه اینکه کمتر از یکسال از عمر دولت باقیمانده و وتغییر می‌توانست پس از انتخابات ۹۶ انجام شود. اگر فشار از طرف رهبر نظام باشد نیز قضیّه فرق می‌کند چون به هرحال بارها نارضایتی خود را از وضع فرهنگ بیان کرده است. خوشبینانه‌اش این است که اقدام از طرف خود روحانی است زیرا موضع‌گیریهایش در برابر سخنان منتقدان از خود وزیر تندتر بوده است. در تمام این صورتها باز کار دولت و وزارت به مجلس خواهد افتاد.

پس از انتخاب اعضای مجلس جدید،‌ تا کنون درباره‌ی ترکیب نیروها و گرایش افراد سخنان زیادی زده شده است. با تصویب استفساریّه قانون انتخابات به رغم ردّ شورای نگهبان و مخالفت پایداری‌چی‌ها باید معتقدان به اینکه اصولگرایان (با گرایش خاص) اکثریّت غالب را تشکیل نمی‌دهند قانع شده باشند امّا اینکه برآیند ترکیب نیروها درباره‌ی وزیر ارشاد آینده به چه جمع‌بندی برسد،‌ جای تأمّل دارد. وزارت ارشاد همیشه بحث‌برانگیزترین وزارت ایران پس از انقلاب بوده و نماد تغییر و اصلاح در ایران یعنی سیّدمحمّد خاتمی در همین وزارتخانه پس از فشارهایی مانند انتقادهای اخیر تصمیم به استعفا گرفت.

وزیر آینده اگر خودش کسی باشد،‌ یعنی صرفنظر از جایگاه مدیریّتی تشخّصی داشته باشد بهتر می‌تواند در برابر فشارها مقاومت کند. روحانی‌بودن یا بستگی نسَبی به یکی از مقامات هم گره‌گشاست. در مجلس قبل مدام به علی جنّتی یادآوری می‌کردند که «جنّتی‌بودن» او باعث شد رأی بیاورد. روش نیز مهم است. ظریف و روحانی بسیاری از اوقات تحمّل و میانه‌روی را کنار می‌گذارند و با منتقدان تندی می‌کنند و گویا این روش جواب داده است. جنّتی برعکس همیشه اهل عقب‌گرد بود؛‌ به گمانم در ایران امروز روش ظریف در برابر هتّاکان و اهل خطبه بهتر جواب می‌دهد. حاصل جمع همه‌ی این حرفها در مجلس  آشکار می‌شود و پس از یک‌سال و نیم از آغاز مجلس جدید نشان می‌دهد که چقدر می‌توان از «این مجلس» انتظار داشت. احتمالاً سخنان موافقان و مخالفان وزیر به نقد عملکرد سپهر فرهنگی ایران بکشد و شاهد گرمترین روزهای دولت در مجلس پس از استیضاح فرجی دانا باشیم.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

لطفاً نظرتان همراه با انتخاب یک نام و رعایت اخلاق باشد.