یکشنبه ۳۰ دی ۱۳۹۷
بر خلاف
احکام شرعی فردی که قیاس در آن راه ندارد، عدالت امری اجتماعی و قانون نیز قرارداد بین
انسانهاست و می‌توان به تناسب جرم و مجازات بین متّهمان گوناگون نگاه کرد و آنها
را با هم سنجید. به موارد زیر بنگرید:
۱- حکم
دانشجو برای اعتراض صنفی و درویش برای جرم نامعلوم بیش از ده سال زندان است و حکم
مشایی برای جاسوسی و.. شش سال و نیم که پنج سالش را باید تحمّل کند.
۲- سعید
مرتضوی برای تخلّفاتی که در زمان تصدّی مسئولیّت در سازمان تأمین اجتماعی داشت به
دوسال زندان محکوم شد ولی مصطفی ترک همدانی، وکیل کارگران این سازمان فقط برای اینکه اسم مرتضوی را پیش از
قطعی‌شدن حکم دادگاه در مصاحبه‌ای اعلام کرد، به شش ماه زندان محکوم شد.
۳- صداوسیما
مطالبی نادرست درباره‌ی غلامعلی سفید رئیس شورای شهر یزد منتشر می‌کند که غلامعلی
سفید از این سازمان شکایت می‌کند ولی متّهم تبرئه می‌شود؛ سپس یک شاکی حرفه‌ای -که
شاکی سپنتا نیکنام هم بود- از غ.سفید شکایت می‌کند که واژگانی مانند افراطی و تندرو را
به وی اطلاق کرده است. غلامعلی سفید حکم شلّاق می‌گیرد!
۴- اسماعیل
بخشی و سپیده قلیان پس از دستگیری ادّعا می‌کنند که در دوران بازداشت شکنجه شده‌اند،
در حالیکه هنوز به ادّعای آنان رسیدگی نشده و دادگاهی برگزار نشده، قوّه‌ی قضائیّه
به صداوسیما اجازه‌ی انتشار فیلم اعترافات آنان را در دوران زندان می‌دهد و ادّعای
شکنجه را رد می‌کند. مورد اخیر را با جرم مصطفی ترک همدانی مقایسه کنید؛ قوّه‌ی قضائیّه مرتکب همان تخلّفی می‌شود که به خاطرش وکیل کارگران تأمین اجتماعی را مجرم دانست. اینجاست که باید گفت وای به روزی که بگندد نمک!
متأسّفانه وزارت اطلاعات دولت اعتدال و مجلس هم شریک این تخلّفات ریزودرشت شده‌اند. در حالیکه اتّهام قاری قرآن باعث شد که برخی نمایندگان مجلس یادداشتهای زیادی در فضای مجازی درباره‌ی آن بنویسند (که به نتیجه‌ای هم نرسید) ولی مراجعه‌ی زهرا نویدپور با ادّعای تجاوز یکی از نمایندگان، با پاسخ سرد آنان روبه‌رو شد و وی را به خودکشی واداشت (البتّه اگر موضوع دیگری در میان نباشد). مادر سینا قنبری و یکی از بازداشتیهای سال گذشته اخیراً مسأله‌ی قتل او را پیش کشیده‌اند و به بعضی نمایندگان هم مراجعه کرده‌اند ولی جواب سر بالا گرفته‌اند.
اینها سیاه‌نمایی نیست، فقط گزارش واقعیّت جامعه‌ی سیاسی ماست. اگر سیاه به نظر می‌آید، توصیف روسیاهی مدّعیان برپایی قسط و عدل و دیانت در جامعه و چه بسا جهان است و لاغیر.
این توصیف بود، شما برای تغییر چه پیشنهادی دارید؟ آیا هنوز به اصلاح از درون حکومت اعتقادی دارید؟
پاسخحذف