سه‌شنبه ۱۶ مهر ۱۳۹۸
نسیان همیشه بد نیست، اگر فراموشی نبود، انباشت خاطرات بد یا حتّی بی‌فایده‌ی گذشته ذهن و روح را خسته می‌کرد و از پای درمی‌آورد. در مباحث عرفانی «نسیان» ابزاری برای روح است تا ابتدا با فراموشی مبدأ و سپس با یادآوری آن به حقیقت ذات خود پی ببرد. در سیاست عوامانه‌ی ما امّا نسیان یک توافق همگانی است یعنی همه در لحظه زندگی می‌کنند؛ با یک غوره سردی می‌کنند و با یک مویز گرمشان می‌شود. گویی هر اتّفاقی رخدادی یکّه در عالم است و انبوه تحلیلهایی را در پی دارد که یک ماه یا یک سال بعد کمترین اعتباری ندارند. طبیعی است که اگر قرار باشد جماعت سیاست‌زده فراموش نکنند که چه نوشته‌اند، باید فاتحه‌ی شبه‌تحلیلهای خود را بخوانند پس همه با هم خود را به آن راه می‌زنند و به رخدادی تازه می‌پردازند که آن هم به زودی فراموش می‌شود چون اتّفاقی تازه‌تر رخ می‌دهد.
سیّدمقتدی صدر نیازی به معرّفی ندارد، روحانی خام، کم‌سواد و اقتدارطلبی که جز موقعیّت خانوادگی خود دارای ویژگی مثبت خاصّی نیست. شبکه‌ی «العالم» ایران او را خیلی خلاصه اینطور معرّفی می‌کند: «مقتدا صدر و هوادارنش چه می‌خواهند؟». صدر کسی است که برای رسیدن به اهدافش یک‌روز کنار بن‌سلمان می‌نشیند، یک روز پایین پای خامنه‌ای (البتّه احتمالاً فکر می‌کرد که کنارش می‌نشیند و به هنگام ورود به مجلس در برابر عمل انجام شده قرار گرفت و صدای اعتراض خیلی‌ها را در عراق درآورد) و اگر پایش بیفتد با نتانیاهو هم پیام رد و بدل می‌کند. اینکه ولایت‌زدگان با دیدن عکس صدر کنار رهبرشان نوشته‌های ابلهانه بنویسند و او را مشابه سیّدحسن نصرالله بخوانند کاملاً طبیعی است، اینکه اصلاح‌طلبان چاپلوس قدرت از «سیّد القائد» بعضی عراقی‌ها بنویسند هم عجیب نیست ولی «العالم» چه زود یادش رفت که کسی که از او به‌خاطر اینکه کاری با امریکا ندارد انتقاد می‌کرد ناگهان ضدّامریکایی شد؟ دیگر مواضع او را فراموش کردید؟ همان زمان با خودم گفتم چند وقت لازم است تا بی‌اعتباری این ذوق‌زدگی آشکار شود؟ یک ماه هم نشد.
حالا و با اتّخاذ مواضعی خلاف میل نظام ایران در آشوبهای عراق، «العالم» به نقل از «الاخبار» از «موج‌سواری» صدر و حکیم و عبادی نوشته است. واقعاً فکر می‌کردید او قرار است تابع شما باشد؟ برای دیدن عمق تحلیلهای نویسندگان به یک‌ماه پیش برگردید و دست‌افشانی اقتدارزدگان را به‌خاطر یک عکس ناقابل بازخوانی کنید؟ فکر می‌کنید برایشان مهم باشد؟ نه. همه آن را فراموش کرده‌اند و به اقتضای روز چیز جدیدی می‌نویسند تا فردا این را هم فراموش کنند چون به هرحال پس‌فردایی هم هست. سیاسی‌نویسی یک‌بارمصرف، تحلیلهای کلنگی.
سیّدمقتدی صدر نیازی به معرّفی ندارد، روحانی خام، کم‌سواد و اقتدارطلبی که جز موقعیّت خانوادگی خود دارای ویژگی مثبت خاصّی نیست. شبکه‌ی «العالم» ایران او را خیلی خلاصه اینطور معرّفی می‌کند: «مقتدا صدر و هوادارنش چه می‌خواهند؟». صدر کسی است که برای رسیدن به اهدافش یک‌روز کنار بن‌سلمان می‌نشیند، یک روز پایین پای خامنه‌ای (البتّه احتمالاً فکر می‌کرد که کنارش می‌نشیند و به هنگام ورود به مجلس در برابر عمل انجام شده قرار گرفت و صدای اعتراض خیلی‌ها را در عراق درآورد) و اگر پایش بیفتد با نتانیاهو هم پیام رد و بدل می‌کند. اینکه ولایت‌زدگان با دیدن عکس صدر کنار رهبرشان نوشته‌های ابلهانه بنویسند و او را مشابه سیّدحسن نصرالله بخوانند کاملاً طبیعی است، اینکه اصلاح‌طلبان چاپلوس قدرت از «سیّد القائد» بعضی عراقی‌ها بنویسند هم عجیب نیست ولی «العالم» چه زود یادش رفت که کسی که از او به‌خاطر اینکه کاری با امریکا ندارد انتقاد می‌کرد ناگهان ضدّامریکایی شد؟ دیگر مواضع او را فراموش کردید؟ همان زمان با خودم گفتم چند وقت لازم است تا بی‌اعتباری این ذوق‌زدگی آشکار شود؟ یک ماه هم نشد.
حالا و با اتّخاذ مواضعی خلاف میل نظام ایران در آشوبهای عراق، «العالم» به نقل از «الاخبار» از «موج‌سواری» صدر و حکیم و عبادی نوشته است. واقعاً فکر می‌کردید او قرار است تابع شما باشد؟ برای دیدن عمق تحلیلهای نویسندگان به یک‌ماه پیش برگردید و دست‌افشانی اقتدارزدگان را به‌خاطر یک عکس ناقابل بازخوانی کنید؟ فکر می‌کنید برایشان مهم باشد؟ نه. همه آن را فراموش کرده‌اند و به اقتضای روز چیز جدیدی می‌نویسند تا فردا این را هم فراموش کنند چون به هرحال پس‌فردایی هم هست. سیاسی‌نویسی یک‌بارمصرف، تحلیلهای کلنگی.
هوایی در متن زیاده. بعضی ارجاعها را متوجه نشدم. اصلاحطلب چاپلوس قدرت کی بود؟
پاسخحذفمحتوای گفته از گوینده مهمتر بود.
حذف