در مجمر نمرود
سپندی شدیم
و بوی توحید
در مشام تاریخ
زبانه کشید
مشیّت بهار
عطر گل را
برای ما مقدّر می‌کند
چگونه بود
شطح استخوان زکریّا
در زاویه‌ی درخت
و اعتکاف دندانه‌ی ارّه
در کنج مغز استخوان نبوّت؟
ما آن برده‌های معطّر را
در بادها فشاندیم
و تاریخ کامل شد
* * *
تبرّی می‌جوییم
از سنگ جاهلی
که نرخ مروارید محمْدی را شکست
و از پولادی
که در کوفه
برج آفتاب را به دو شق کرد
و در عاشورا
بوسه‌گاه نبی را
در نوردید ...
در مجمر نمرود
در زاویه‌ی استخوان زکریّا
و در صدف مروارید محمّدی
فریاد غلتانی شدیم
و از سکوت
تبرّی جستیم!
سیّد حسن حسینی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
لطفاً نظرتان همراه با انتخاب یک نام و رعایت اخلاق باشد.