1. در جریان دستگیری اراذل و اوباش که با هیاهو پیرامون چند بی‌سروپا که ظاهراً گرفتن آنها از آب خوردن هم راحت‌تر بود، کسی نپرسید اینها در این سی سال چطور آزادانه برای خود می‌چریدند و محدوده تعیین می‌کردند و در زندان و خارج از آن، آقایی می‌کردند؛ چرا قاضی‌ها توان حکم صادر کردن برای اعمال علنی آنها را نداشتند و تازه این در محلّات بزرگترین شهر ایران بود و گرنه سایر شهرهای کوچک که وضع به همان منوال است و درباره‌ی روستاها هم چیزی نگویم بهتر است که خان‌های جدید برای خود خدم و حشم دارند و انواع جنایات را مرتکب می شوند بی‌آنکه کسی متعرّض آنها شود، چون همه از آنها، انتقامشان و اعمال نفوذشان می ترسند. یکی از دوستان وکیلم می‌خواست به پرونده‌ی چند قتل ساکنان یک روستا توسّط اوباش روستای مجاور برسد و توانست تا نزدیکی‌های بالاترین مقامهای امنیّتی بالا رود ولی برایش قصّه‌ای را تعریف کردند که فلان خانلر( خان‌های یک منطقه خود رئیسی دارند که به آن خانلر می‌گویند) را اوایل انقلاب از اعدام توسّط خلخالی با هلیکوپتر نجات دادند و در حالیکه طبق قوانین هزاربار باید اعدام می‌شد، به بیست سال تبعید در تهران محکوم شد! یعنی بی خیال شوی سنگین تری.
2. شخصی را به عنوان عامل اصلی توزیع فیلم سنتوری دستگیر کرده‌اند تا با نشان دادن ظاهر قضیّه، اصل آن فراموش شود مثل نمایش اراذل و اوباش. خبرگزاریهای خیلی مؤدّب ایران که نمی‌خواهند او را معرّفی کنند و به نام اختصاری او بسنده کرده‌اند، به این نمی پردازند که اصلاً چرا باید فیلمی که فیلمنامه‌ی تصویب شده و پروانه‌ی نمایش داشته با جنجال چند مردودی ِساحت هنر مانند شمقدری که گفت: نمایش این فیلم فقط با ردشدن از روی جنازه‌ی من ممکن است و تصمیم شخصی و غیرقانونی جعفری جلوه از اکران آن جلوگیری شود تا حالا مرتضی شایسته بگوید که به تهیّه کننده، چهار تا پنج میلیارد تومان خسارت وارد شده است. اگر روز حسابی باشد، تک تک کسانی که به هر نحو از نمایش عمومی این فیلم جلوگیری کردند، مستحقّ عقوبتند.
3. یکبار نوشتم و باز هم می‌نویسم که در قضایای مشابه، هم کسانی که عمل خلاف انجام دادند و هم کسانی که در مقابل آن عمل سکوت کردند یا واکنشی هرچند کوچک از خود نشان ندادند، مسؤولند. فردا اگر سی‌دی خاک آشنا نیز در پیاده روها اکران شود، هم معاونت امور سینمایی ارشاد که به این فیلم با تمام جزئیّات اجازه‌ی ساخت داد و هم امثال مجیدی و میرکریمی و صدرعاملی که در غیاب فرمان‌آرا، جایزه‌ها را بین خود تقسیم کردند و روی سن رفتند و لبخند فرمودند و از عواملشان تشکّر کردند، در این ضرر دخیل هستند. اگر در جبهه‌ی ارباب قدرت هم نباشیم ولی به تبرّی از اعمال آنها صدای خود را بلند نکنیم، در تضییع حقّ النّاس و مواردی مثل فیلم سنتوری همه‌ی ما حجّت. ف خواهیم بود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
لطفاً نظرتان همراه با انتخاب یک نام و رعایت اخلاق باشد.