وقتی یک پدیده- فرقی نمی‌کند علمی باشد یا هنری یا ورزشی یا...- همه‌گیر می‌شود دیگر نمی‌توان آنرا در چارچوب آن زمینه‌ی خاص بررسید و باید جور دیگری به آن نگریست. برای همین است که امروز مثلاً فوتبال دیگر یک ورزش نیست بلکه پدیده‌ای اجتماعی است؛ آنچه که با مهر و تعصّب و کینه و اشک و آه و نذر و نیاز بسیاری درآمیخته است پس باید آنرا چیزی فراتر از سرگرمی دید.
پی‌دار Lost با صرف هزینه‌ای بیشتر از یک سریال عادی آغاز شد. مدیر وقت شبکهABC که سرمایه‌گذاری بیست و چهار میلیون دلاری را برای دو فصل اوّل آن در نظر گرفت- آن هم به قیمت اخراج خود- گویی می‌دانست که قرار است چه موجی راه بیفتد. موجی که از مرزهای علاقه‌مندان پی‌دارهای آمریکایی فراتر رفت و رنگ و بویی جهانی یافت.
در این سال‌ها فیلم‌های بسیاری با موضوع گم‌شدن یا قرارگرفتن در موقعیّتی که قبل و بعد از آن معلوم نیست تهیّه شده‌اند که در وجه تجاری آن سری فیلم‌های ارّه یا جدّی‌تر «یادآوری» از آن جمله‌اند. این‌بار گروهی از ملیّت‌های متفاوت هرکدام با گذشته‌ای سزاوار ملامت- یا شاید مجازات- به دست سرنوشت یا خدا دور هم می‌آیند تا امتحانی را پشت سر بگذارند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
لطفاً نظرتان همراه با انتخاب یک نام و رعایت اخلاق باشد.