افتضاح مافیای فوتبال


                          
وقتی جایی پول باشد- خیلی هم باشد- خواه ناخواه پای فساد و باج‌گیری هم به میدان می‌آید. این را از تیتر گاه عجیب روزنامه‌ها و اینکه حتّی وقت قهرمانی کشتی‌گیران هم تیتر فوتبالی می‌زدند، می‌شد فهمید. ماجرا از تماس تلفنی یک خبرنگار با داریوش مصطفوی آغاز شد که قصد تلکه‌کردن او را داشت و تهدید می‌کرد که در صورت واریزنشدن پول  به حسابش، روزنامه‌اش( الف= ابرار یا البرز) علیه پرسپولیس موضع تندی خواهد گرفت؛ مصطفوی با تیزهوشی مکالمه را ضبط کرد و برای سعیدلو فرستاد و این نوار، رفت و رفت تا به دست احمدی‌نژاد رسید و وقتی او دستور پی‌گیری داد، پای نهادهای امنیّتی از جمله مأموران اطّلاعات ناجا هم به میان کشیده شد. 


تا جایی که جست‌وجو کردم، پس از شکایت برخی ورزشکاران و مدیران( از جمله ساکت و واعظ آشتیانی) ناصر احمدپور( سردبیر روزنامه خبر ورزشی)، مهدی هژبری( مدیر اجرایی روزنامه نود)، حامد قاسمی (نویسنده روزنامه البرز ورزشی) و احد علوی( خبرنگار روزنامه‌ی گل) تا کنون دستگیر شده‌اند و فردی به نام الف. ظ (آرش ظلّی‌پور؟) که در اجرای یکی از برنامه‌های ورزشی( ورزش از نگاه دو) هم دستی داشته و از کار برکنار شده است.


گله‌گزاری‌های امیر عابدینی از داوری‌ها را که به خاطر دارید؟ جهان ورزش نوشته است: با این که در ماجرای دستگیری روزنامه‌نگاران هنوز پای داوران به میان نیامده، امّا گفته می‌شود داوری‌های جهت‌دار و غیرمنصفانه در لیگ فوتبال توسط چند نفر از ورزشی‌نویسان پرنفوذ برنامه‌ریزی و هدایت می‌شود. در ابتدای لیگ گذشته یکی از مدیران باشگاه‌های لیگ برتری در گفت‌وگویی خصوصی از این امر شکایت داشت. او که تیمش یکی از مدعیان قهرمانی بود، می‌گفت جدولی از خدمات پشت پرده‌ی داوری در اختیار او قرار گرفته که در قبال مبالغ بسیار بالا قضاوت بازی‌ها به نفع یک تیم مشخص انجام شود. جالب این که در این جدول اشاره شده بوده که حتی برای سوت نزدن مغرضانه علیه تیم هم باید مبلغی پرداخت شود!


همین هفته فرهاد کاظمی( کسی که بیشتر افراد دوپینگی از تیم‌های او بوده‌اند) در برنامه‌ی نود در حالیکه برافروخته شده بود، می‌گفت من اگر بگویم به ورزشکار بیا ناندرولون بزن او هم باید بزند؟ خوب طبعاً او اسم دوپینگ را نمی‌آورد بلکه به اسم ویتامین و مواد مکمّل چنین کاری را می‌کرد؛ شاه‌حسینی تا خوب جایی پیش رفته بود و به صراحت گفته بود که دست از سر کاظمی و مربّی بدنساز معروفش که استاد تزریق‌های مشکوک بود، برنمی‌دارد ولی با آمدن شریفی ظاهراً همه نفسی به راحتی کشیده‌اند.


داوری‌های عجیب، گل نزدن‌ یا خوب بازی نکردن برخی بازیکنان در بعضی بازی‌های خاص، دلّال‌های بی‌نام و نشانی که سودهای چندصدمیلیونی می‌برند، فوتبال را به تجارتی سیاه بدل کرده‌اند. یکی از همین دلّال‌ها( خشایار محسنی) که با کلاه‌گذاشتن سر هدایتی و پروین از ایران گریخته بود و می‌گفتند پروین به خونش تشنه است، تیم دی استرادای اسلوواکی را در اختیار گرفته و الآن محمّد پروین در همان تیم بازی می‌کند! گروهی از بازیکنان دیپورت شده‌ی فوتبال ایران مانند ساها بازیکن سابق پرسپولیس هم در همان تیم هستند و البتّه مربّی چنین نوابغی کسی جز ورنر لورانت ( مربّی فراری سابق سایپا) نمی‌تواند باشد.


از فوتبالی که جادوگران را برای برد و باخت به خدمت می‌گیرد( اینجا نوشته بودم) و مدیرانش در دروازه‌ی استقلال- در بازی دربی- به دنبال سر خروس ( راز گل نخوردن طالب لو!) می‌گردند، بیش از این انتظار نمی‌رود. دو سه سال پیش شاهد افتضاح در لیگ ایتالیا بودیم؛ باید منتظر شد و دید که نظام قضایی ایران تا چه حد شجاعت و امکان پیش‌روی و افشاگری مفاسد فوتبال ایران را دارد. ایران‌دخت نوشته است که یکی از بازیکنان پرسپولیس گفته از وقتی بگیربگیرها شروع شده، تماس‌های خبرنگاران باج‌گیر هم قطع شده است. 


پ. ن: باید دید که به فردوسی‌پور و برنامه‌ی نود این هفته، اجازه‌ی پرداختن به این موضوع را می‌دهند یا نه؛ گرچه شاید به دلیل ادامه‌داشتن تحقیقات و بازپرسی و صادرنشدن حکم، طرح آن در یک برنامه‌ی تلویزیونی مقدور نباشد. 

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

لطفاً نظرتان همراه با انتخاب یک نام و رعایت اخلاق باشد.