زمان در ایران روی دور تند است آن چنان که نمیرسی تمام اخبار را دنبال کنی. در این کولاک خبری گاه نکاتی هست که اگر بخواهی به اندازهی یک ایمای چاق و چلّه روی آن وقت بگذاری وقتی برای دیگر کارها نمیماند. اینطور میشود که ترجیح میدهی گهگاه چند نکتهای را در یک نوشته بیاوری و گذرا اشارهای بکنی و بگذری. اگر خدا خواست«نکات سبز» ادامه خواهد یافت.
ن۱- برادر همسر ترانه موسوی به کروبی نامه نوشته و از او گلایه کرده است. من او را نمیشناسم ولی از دید من نامهاش دو معنی دارد: یکی اینکه نقل قول کروبی دربارهی خبرسازی جعلی را به«یقین» مبدّل میکند و این یقین، احتمال درست بودن تجاوز و قتل ترانه موسوی واقعی را تا حدّ زیادی بالا میبرد. امّا این وسط نکتهای هست: بسیاری به شاهمرادی تاختهاند که چرا چنین گفته است؟ در حالیکه به نظرم او با هوشیاری وانمود کرده که دارد از کروبی گلایه میکند ولی در حقیقت شجاعانه مفاد سخنان او را تأیید کرده و در ضمن از خطر امثال طائبها خودش را حفظ کرده است. خوب به لحن نامه و کیاست نویسنده دقّت کنید؛ به نظرم جای دست مریزاد گفتن دارد.
ن۲- احمدینژاد سه وزیر زن به مجلس معرّفی میکند. از آنجا که به نظر من دولت او غیرمشروع است، از نوشتن مطلبی در تأیید کار او خودداری کردم ولی نفس عمل درست و تابوشکن است هرچند شایسته بودن یا نبودن این افراد برای تصدّی پست وزارت بحث دیگری است. این را هم مطمئنّم که اگر در دولت فعلی زنی بیلیاقت وزیر نشود، به جای او مردی بیلیاقت وزیر خواهد شد!
من در دورهی قبل که افتضاح تقلّب تا بدین حد بالا نبود نیز در مقابل مخالفخوانی بعضیها از سهمیّهبندی بنزین دفاع کردم. کار درست درست است، از هر کسی میخواهد باشد. متأسّفانه به نوشتههایی برخوردم که مشخّصاً خصوصیّات جنسیّتی این افراد را مسخره میکند که به نظرم بسیار زشت و ناپسند آمد. جنبش سبز باید عاقل و خوددار باقی بماند و مانند گذشته مواظب غضنفرانی که همیشه و همهجا وجود دارند باشد.
من در دورهی قبل که افتضاح تقلّب تا بدین حد بالا نبود نیز در مقابل مخالفخوانی بعضیها از سهمیّهبندی بنزین دفاع کردم. کار درست درست است، از هر کسی میخواهد باشد. متأسّفانه به نوشتههایی برخوردم که مشخّصاً خصوصیّات جنسیّتی این افراد را مسخره میکند که به نظرم بسیار زشت و ناپسند آمد. جنبش سبز باید عاقل و خوددار باقی بماند و مانند گذشته مواظب غضنفرانی که همیشه و همهجا وجود دارند باشد.
ن۳- صادق لاریجانی با آمدنش یک حکم اعدام را به تعویق انداخت. برای شروع بسیار خوب است. باید این کار نیز مانند مورد بالا تأیید و تشویق شود. لاریجانیها هرچه هستند، استقلال رأی دارند. اینکه او در آینده چه خواهد کرد را نمیدانم ولی فراموش نکنیم که اگر او نمیآمد چه کسی ممکن بود بر مسند ریاست بنشیند: محسنی اژهای! صادق لاریجانی بسیار بیش از دیگر فقیهان حوزه فرزند زمان خود است؛ بسیاری از نظرات او و طرز راهنمایی پروژههای تحقیقی زیر نظر او را نمیپسندم امّا به گمانم بسیار بیش از هاشمی شاهرودی بتواند منشأ اثر شود. اگر جنبش سبز مسالمتآمیز باشد- که هست- از حضور او که گفته میشد از کسانی است که با تأیید سلامت انتخابات در شورای نگهبان موافق نبود میتواند بهرهبرداری کند. وقتی عضو شورای نگهبان شد به دوستان گفتم که شیخ صادق بیجهت خود را درگیر این امور کرد ولی او گفت که میخواهم بهرهی علمی ببرم و مواجهه با مسائل نوین به شکوفاشدن اندیشهی فقهی من کمک میکند و تا ابد نمیتوان ابواب طهارت و صلوة را بررسید. نمیدانم برای به عهده گرفتن منصب قاضیالقضاتی چه توجیهی دارد ولی اگر قدرت تأثیر سوئی بر او نگذارد، میتواند آخرین بخت برای اثبات این نظریّه باشد که هنوز میتوان با تغییر کارگزاران و با همین قوانین فعلی گامی به سوی ایرانی بهتر، عادلانهتر و آبادتر برداشت.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
لطفاً نظرتان همراه با انتخاب یک نام و رعایت اخلاق باشد.