پرسش:
علی مطهّری در نامه‌ای به موسوی او را متّهم به «لغزش سيلسي» کرده و تمام اتّفاقات چند ماه اخیر را به جای اینکه به نیروهای بسیج، نظامی، انتظامی، شورای نگهبان و قوّه قضائیّه و مسؤول آنها در قانون اساسی یعنی رهبر منتسب کند به رئیس‌جمهور منتسب کرده است! از این بالاتر او عقیده دارد که رهبر در صورت فراغت با احمدی‌نژاد که به او از هاشمی هم نزدیکتر است( ر.ک خطبه‌ی ۲۹ خرداد) برخورد خواهد کرد. چرا او متوجّه بدیهیّات آشکاری که نادیده گرفته نیست؟
پاسخ:
مقدّمه‌ی اوّل: در معارف اسلامی بر پاک بودن لقمه و درآمد مؤمن بسیار تأکید شده است. لقمه‌ی شبهه‌ناک فکر را زایل می‌کند به گونه‌ای که انسان واضحات را نیز برعکس می‌بیند و به طرف نتیجه‌گیریهای نادرست کشانده می‌شود.
مقدّمه‌ی دوّم: علی مطهّری با چاپ یادداشت «افراط در ردّ صلاحیّتها» در روزنامه‌ی اعتماد ملّی ۱۶ بهمن ۸۶ از ردّ صلاحیّتهای گسترده‌ی شورای نگهبان انتقاد کرد ولی خود او در همان انتخابات به مجلس راه یافت یعنی انتخاباتی که عدّه‌ای از رقیبانش به اعتراف خودش حذف شده بودند. طبعاً اصلاً نمی‌توان تضمین کرد که اگر آن محذوفان در انتخابات بودند، مطهّری یا هرکس دیگر الآن «قطعاً» در مجلس می‌بود چون ممکن بود که در رقابت با آنان رأی نیاورد؛ پس مطهّری در یک رقابت نابرابر به ناحق واجد جایگاه نمایندگی مجلس شده و از درآمد این جایگاه به ناحق اشغال‌شده استفاده می‌کند.
نتیجه: نیازی به تصریح ندارد و آشکار است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
لطفاً نظرتان همراه با انتخاب یک نام و رعایت اخلاق باشد.