شنبه ۳۱ فروردین
۱۳۹۲
اسلاوی عزیز،
وقتی در
نوشته‌ات درباره‌ی جنبش سبز یادی از من کردی خوشحال شدم که بالاخره کسی کارتونها
را جدّی گرفت. تکرار همان تمثیل در سخنانت در وال‌استریت هم خیلی اشکال
نداشت ولی وقتی درباره‌ی قبرس باز از كسی گفتی که زیر پایش خالی شده امّا هنوز خودش
خبر ندارد شک نکردم که مرا دست انداخته‌ای. دقّت کرده‌ای که پیش‌بینی‌هایت هیچ‌کدام
درست از کار در نمی‌آیند؟ در امریکا که دست نامرئی معروف نمی‌گذارد و در ایران هم لابد
یک موجود نامرئی دیگر چون اگر یک صدم اشتباهات حکومت ایران را در هر جای دیگر مرتکب
شده بودند، کارشان تمام بود. بی‌جهت نیست که به ایران کشور امام زمان می‌گویند. بعد
از قبرس قرار است چند جای دیگر این مثال را بیاوری؟ کارتون دیگری به عمرت ندیده‌ای؟
من هم قدوقواره‌ی تو هستم یا با تو شوخی دارم؟ ببین! در دنیای کارتونها مثل دنیای
فیلسوفان هر ادّعایی مجاز است پس بدان و آگاه باش که اگر یک بار دیگر از پرتگاه
و گربه‌ای که روی هوا معلّق شده بگویی، جوری می‌زنمت که بروی و وقت ظهور با هوگو
چاوز رجعت کنی.
ارادتمند سابق
تام
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
لطفاً نظرتان همراه با انتخاب یک نام و رعایت اخلاق باشد.