سه‌شنبه
۲۷ تیر ۱۳۹۶
زمانی اصولگرایان رقیب اصلاح‌طلبان بودند، به نظرم حالا لازم است
کسانی که به نام اصولگرای معتدل شناخته می‌شوند، حسابشان را از گروههای سیاسی دیگر
جدا کنند و به عنوان مکمّل اصلاح‌طلبان نقش مهمتری را در سپهر سیاسی کشور ایفا
کنند. ابتدا مقدّمه‌ای بیاورم:
جشن خبرگزاری فارس با حضور مقصودلو و بختیاری چیزی بیش از آن دیدار
مضحک در فرودگاه مهرآباد با رئیسی بود. آنجا می‌توان آن دیدار را اشتباه محاسبه‌ی
اطرافیان رئیسی و بی‌خبری رئیسی از سابقه‌ی افراد دانست ولی این حضور کاملاً
آگاهانه بود. یعنی آنها «رویش»های رأی اردوگاه خود (یعنی همان تتلیتی‌ها) را ترجیح داده‌اند بر «ریزش»های رأی خود (طبقه‌ی مقیّد و مذهبی) و این فاجعه است. به جای
تلاش برای بهبود وجهه‌ی خود و رفع معایب، میانبری به نام افراد سرشناس (آن هم در
شبکه‌های اجتماعی) و جز آن را یافته و سعی می‌کنند آنها و طرفدارانشان را به سوی
خود بکشند؛ افرادی که هیچ پایگاه فکری و فرهنگی مشترکی با اصولگرایان ندارند. به
گمانم فضاحت تندروان (احمدی‌نژادیهای سابق، پایداری‌چی‌های لاحق و افراد فعلی که
نامی ندارند) به حدّی رسیده که نه تنها اردوگاه اصولگرایی بلکه کل فعالان سیاسی
کشور را تهدید می‌کند. این را به ویژه خطاب به اصلاح‌طلبانی می‌گویم که از اشتباهات تندروان و آن عکس کذایی رسایی با تتلو خیلی خوشحالند که این موضوع جای خوشحالی ندارد.
نکته اینجاست که اینان همچنان با سوءاستفاده از لقب «اصولگرایی» در
پی معرّفی خود و جذب رأی‌اند در حالیکه روزبه‌روز از اصولگرایی دور شده‌اند تا جایی
که علی لاریجانی را هم در لیست خود برای مجلس نگذاشتند. امثال لاریجانی حالا میان
اصول و اصلاح مانده است. وی به جای اینکه در لیست اصلاح‌طلبان بیاید و رفتاری متفاوت
داشته باشد، بهتر است که همراه اصولگرایان دیگر مانند باهنر -و هر که خود را جزو
تندروان نمی‌داند- حزب یا جبهه‌ای تاسیس کند و رقیب مکمّل اصلاح‌طلبان باشد. رقیبی
که می‌داند نه می‌تواند طرف
مقابل را حذف کند نه خود حذف‌شدنی است و رقابت سالم دو گروه است که می‌تواند حیات
سیاسی سالم‌تری را برای کشور رقم بزند. با ورود این گروه، سوءاستفاده‌ی تندروان از
برچسب اصولگرایی هم پایان می‌یابد و در هیئت اقلیّتی ناچیز کمترین میزان اثرگذاری را خواهند داشت.
در این میان حمایت رهبرنظام از تندروان (سخنانش درباره‌ی محذوفان
مجلس خبرگان، رئیسی یا زمینه‌سازی برای ریاست فرهاد رهبر) نقش فراوانی در اعوجاج
سپهر سیاسی دارد. همو الآن با «مشورت»های بیش از اندازه دقیقش(!) گویا کار را برای
روحانی دشوار کرده است ولی هنر دورزدن رهبر را تمام کسانی که مدّتی در فضای سیاسی
کشور زیسته باشند فرا گرفته‌اند. این کار تا جاییکه دلواپسان را هرچه کمرنگ‌تر کند برای
خودش دستاوردی خواهد بود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
لطفاً نظرتان همراه با انتخاب یک نام و رعایت اخلاق باشد.