نجات غریق

                                                                                               ‌جمعه ۳۱ شهریور ۱۳۹۶

این بخش از سخنان اخیر «نجات» از دید پنهان نمانَد:

«..از نظر من آقای هاشمی رفسنجانی دو تا نقش باصطلاح ویژه می‌شود برشمرد. یک نکات مثبت ایشان است که هماهنگی بین سپاه و ارتش را خوب انجام می‌داد… اگر بخواهم نقش منفی بگویم، ایشان نقش و اثر ویژه‌ای را برای دولت آن زمان و نخست وزیری آن موقع داشتند، یعنی بیشتر نخست وزیر بود که آن موقع کار انجام می‌داد. واقعا دولت ما مثل دولت عراق نمی‌شود بگویم دولت جنگ، با اینکه امکانات زیادی از کشور آمده بود پای جنگ. دولت آنچنان که باید و شاید پشتیبانی نمی‌کرد. من یک خاطره‌ای را از برادر عزیزم سردار رشید نقل می‌کنم. ایشان می‌گفتند که جلسه‌ای بود در تهران، آن موقع مقام رهبری رئیس جمهور بودند، آقای هاشمی رفسنجانی رئیس مجلس بود، نخست وزیر وقت هم آنجا بود، یک تعدادی هم از فرماندهان سپاه هم بودند، در آنجا که فرمانده کل سپاه این مساله را مطرح کرد که اگر شما برای ما پانصد گردان را تجهیز کنید، یعنی تبلیغات کنید که نیروی بسیجی بیاید، به اینها لباس بدهید و تغذیه‌شان را تامین بکنید و امثالهم، ما می‌توانیم وضعیت جبهه‌ها را یک تغییر اصولی بدهیم..تنها کسی که در میان آن جلسه به شدت از ما پشتیبانی کرد، آقای خامنه‌ای رئیس جمهور وقت بودند و آنجا نخست‌وزیر آن موقع گفت که ما بند پوتین این پانصد گردان را هم نمی‌توانیم تامین بکنیم...»

در ادامه‌ی سخنان باقری، حسین نجات هم حرفهایی تقریباً مشابه می‌زند. از دید او «نقش منفی» هاشمی حمایت از میرحسین موسوی است و او هم که حمایت نمی‌کرد چون در فلان جلسه چنان و چنان گفت. توجّه داشته باشیم که هاشمی فرمانده جنگ بود و بنا به برخی روایات محسن رضایی حتّی خود را موظّف نمی‌دید که گزارش جنگ را به رئیس‌جمهور بدهد و فقط به رهبری می‌داد و این آغاز برخی کدورتها از آن موقع بود. کشور در حالت جیره‌بندی مواد لازم مردم بود و کسی که با این مسائل تماس مستقیم داشت، نخست‌وزیر و وزرایش بودند نه رئیس‌جمهور. در گزارشهای نوین از جنگ نقش رهبر فعلی تا حدّ امکان پررنگ و نقش دیگران کم یا منفی جلوه داده می‌شود.

دو پرسش از نجات:  

یک. اگر چنین بود چرا آیت‌الله خمینی بر باقی‌ماندن موسوی در پست نخست‌وزیری اصرار داشت و کنار رفتن او به درخواست رئیس جمهور را خیانت به امّت اسلامی خواند؟ (مصاحبه‌ی یزدی)

دو. چرا فقط در یکی از اختلاف‌نظرهای نخست‌وزیر و رئیس‌جمهور برای تعیین وزرا هیئت حلّ اختلاف همه‌ی حق را به نخست‌وزیر داد؟ (به اعتراف خودش)

مگر برای امثال نجات آیت‌الله خمینی معیار و ملاک انقلاب نیست؟ اگر او چنین تعبیری را درباره‌ی کس دیگری به کار برده بود، با او چه می‌کردید؟ چرا چنین برخوردی بر دامن رهبر فعلی هیچ گردی نمی‌نشاند؟ از شیوه‌ی تحریف تاریخ جنگ می‌توان صداقت او در روایت «فتنه» را هم دریافت. اگر خوب دقّت کنید وی به برخی پرسشها اصلاً جواب نمی‌دهد یا جوابی بی‌ربط تحویل می‌دهد (مانند سه پرسش پس از نقل قول ابتدای یادداشت) «نجات» که روز به روز بر حضور رسانه‌ای خود می‌افزاید گویا قرار است نقش نجات غریق را برای کشتی به‌گل‌نشسته‌ی سیاست حاکم بازی کند ولی گافهایی که می‌دهد آنان را رسواتر می‌کند.