چهارشنبه ۱۳ بهمن ۱۴۰۰
من هیچکسام! تو کیستی؟
تو هم هیچکسی؟
پس دو تا شدیم، به کسی نگی.
تبعیدمان میکنند، خودت که میدانی.
چه ملالی است در کسی بودن!
چه عوامانه، مثل قورباغهای
که درازنای روز اسمش را
برای باتلاق مدّاحان
یکریز بلغور میکند.
ترجمهای از این شعر امیلی دیکینسون
در ضمن: شعر «مرا کمتر دوست بدار» از رابرت هریک است؛ این با زبان خوش!
جناس و هماوایی واژهها به شاعرانهشدن ترجمه کمک کرده ولی "به کسی نگی" محاورهای است و با لحن ادبی شعر همخوان نیست.
پاسخ دادنحذفپا توی کفش فروغ کردم:
حذفاگر به خانهی من آمدی برای من ای مهربان چراغ بیار...
نخیرم شعر "مرا کم دوست بدار" مال امیلیه حتی اگه مال اون نباشه. (آیدین آغداشلو درباره ابراهیم گلستان)
پاسخ دادنحذفدر ضمن: کاربران فرهیخته وب فارسی شعر فروغ رو هم اینجوری مینویسن: برای من ای مهربان چراغ بیاور :)))
یه سوال شیطنتآمیز: این شعر به یادداشت قبل مربوط بود؟
پاسخ دادنحذفنه، به بعدی مربوط است :)
حذفباده خور، غم مخور و پند مقلّد منیوش
پاسخ دادنحذفاعتبار سخن عام چه خواهد بودن؟