ایماگویه‌های هانا آرنت

                                                                                                                    دوشنبه ۲ آبان ۱۴۰۱

          

هیچ فکر خطرناکی وجود ندارد، ‌فکر کردن خودش خطرناک است.

انتخاب بین بد و بدتر یک دروغ بزرگ و روش همیشگی حکومتهای فاشیست و توتالیتر برای سرکوب بیشتر است. وقتی بد را انتخاب کنید، فرصت کافی برای بدترشدن را به آنها هدیه داده‌اید.

 

هیچ انسانی حق ندارد که فرمانبردار باشد.

شکل‌گیری حکومتهای خودکامه بدون وجود روشنفکران حقیر و کوته‌بین ممکن نیست این روشنفکران در عمل به رژیمی خدمت می‌کنند که مدّعی مبارزه با آنند.

 

در نظام‌های دیکتاتوری تا ۱۵ دقیقه قبل از فروپاشی، همه‌چیز خوب به نظر می‌رسد.

  

دروغ همیشه پذیرفتنی‌تر از واقعیّت است و با عقل بیشتر جور درمی‌آید چون دروغگو پیشاپیش می‌داند که مخاطبان آرزومند یا منتظر شنیدن چه چیزند؛ حال آنکه واقعیّت این خصلت اضطراب‌آور را دارد که ما را با چیزی غیرمنتظره روبه‌رو می‌کند که آماده‌اش نبوده‌ایم.

 

ایده‌آل‌ترین مردم برای حکومتهای خودکامه مردمی‌اند که دیگر برایشان بین واقعیّت و داستان یا درست و غلط تمایزی وجود نداشته باشد.

 

خشونت همیشه از ناتوانی ناشی می‌شود. این رفتار تنها امید کسانی است که از قدرت برخوردار نیستند.

ارتکاب خشونت مثل همه‌ی کارها جهان را تغییر می‌دهد امّا محتمل‌ترین نتیجه‌ی آن ایجاد جهانی خشن‌تر است.

بین بی‌فکر بودن و شرّ وابستگی عجیبی وجود دارد.

مسائل سیاسی بسیار جدّی‌تر از آنند که به سیاستمدارها واگذار شوند.

 

این توصیه‌ای است که من بر اساس آن زندگی کرده‌ام: برای بدترین‌ها آماده شو، ‌انتظار بهترین‌ها را داشته باش و آنچه را که برایت رخ می‌دهد بپذیر.