اعدام فریب

اعدام‌درمانی -۳                                                                                               دوشنبه ۲۶ دی ۱۴۰۱

                    

اگر بحث عدالت قضایی باشد، برای ایرانیانی که ترجیح می‌دهند واقعیّت را بینند نه تخیّلاتشان، تشت رسوایی نظام خیلی وقت است که از بام افتاده امّا برای دیگران شنیدن صدای علیرضا اکبری پیرامون وقایعی که بر او رفته سر سوزنی اعتبار برای نظام مقدّس‌نما باقی نمی‌گذارد. این فایل مستندترین سند است از آنچه بر زندانیان سیاسی می‌‌گذرد؛ خلاصه و چکیده‌ای از چهاردهه دروغگویی و بازیگری و فریفتن و شکنجه، به خدمت‌درآوردن شکنجه‌ی سفید، دانش پزشکی، فنّ تصویربرداری و فنون بازجویی برای درآوردن چندجمله از دهان زندانی بینوا و سناریوسازی برای خوراک‌دهی به طنابهایی که گردن می‌طلبند. آن فایل را رهبرنظام هم شنیده و با توجّه به اسناد هک‌شده‌ی فارس حالا دیگر شکّی نیست که نه تنها آگاه و راضی از عدالت ولایی دستگاه قضایی است که از دید او باید با سختگیری بیشتری برخورد کرد.

 

زدن اکبری را تعبیر کردند به تلاش برای فروکشیدن شمخانی که به نظر چندان درست نمی‌‌آید. درست است که شمخانی با داشتن عقبه‌ی سنگین نظامی به راحتی حذف‌شدنی نیست ولی برکناری او نیازی به این همه بند و بساط ندارد. با توجّه به آغاز پرونده‌ی اکبری از چندان سال پیش،‌ محتمل‌ترین دلیل همان گروگانگیری آشنای دوتابعیّتی‌ها برای امتیازگیری از کشور ثالث است. بریتانیا ظاهراً آن امتیازی را که ایران می‌خواست نداد و برعکس دیگر پرونده‌های این‌چنینی که مبادله یا معامله‌ی مدّنظر نظام سرمی‌گرفت، ‌اکبری اعدام شد تا به دیگر کشورهایی که دوتابعیّتی‌هایشان در زندانند اخطار داده شود که در صورت عدم تمکین ممکن است همین بلا به سر آنها هم بیاید. حکم شارمهد نیز در همین راستا همین روزها اعلام شد. البتّه که می‌توان با یک تیر چند هدف هم زد یعنی این اعدام بیشتر یک «اعدام فریب» بود بر قیاس «عملیات فریب» ‌که اهدافی خارج از پرونده را دنبال می‌کرد.

 

نکته‌ی مهم دیگر همزمانی این اعدام با اعتراضات اخیر است. دو اعدام اوّل یکی به اعتراضات ربط داشت بدون اتّهام قتل، ‌دومی قصاصی بود که ربطی به اعتراضات نداشت و دو اعدام سوم و چهارم ترکیبی از هر دو بود. با توجّه به بازخورد بسیار منفی به انواع روشهایی که برای بی‌استفاده نماندن طنابهای دار به کار رفت، این یکی در ظاهر ربط مستقیمی به اعتراضات نداشت ولی نشان داد که نظام همچنان راه خود را می‌رود و از مخالفتهای جامعه‌ی جهانی هراسی به دل راه نمی‌دهد. صرف‌نظر از دلیل اصلی درگیری نظام با اکبری، عالمان دینی و روشنفکران اجتماعی که این سند را بشنوند و دم برنیاورند باید از فردای حسابرسی خود بیش از پیش بترسند. 

 

پیشین: نظام اعدام

۴ نظر:

  1. اگر افرادی که نام بردید واقعا عقیده‌ای داشتند و از روز حسابرسی می‌ترسیدند که دیگر غمی نداشتیم.

    پاسخحذف
    پاسخ‌ها
    1. در دنیا هم حسابرسی هست و چندان فرق نمی‌کند کسی به آن عقیده داشته باشد یا نه.

      حذف
    2. یعنی شما هم " نه می‌بخشم نه فراموش می‌کنم"؟

      حذف
    3. نه ولی با این وضعی که با مردم برخورد شد نباید انتظار داشت که هیچ عکس‌العملی در پی نداشته باشد. البته که حساب اجرای عدالت را باید از انتقامجویی جدا کرد.

      حذف

لطفاً نظرتان همراه با انتخاب یک نام و رعایت اخلاق باشد.

Real Time Web Analytics