روسیه‌ی همیشگی

                                                                                                            جمعه ۲۸ شهریور ۱۴۰۴

دو نکته‌ی تازه درباره‌ی مسئله‌ی رابطه‌ی ایران و روسیه در چند روز گذشته این موضوع را دوباره داغ کرد:

 

یکی سخنان جولانی درباره‌ی توافق با روسیه هنگام حمله به اسد بود که گمانه‌های پیشین را تأیید کرد. جولانی از عدم مداخله‌ی روسیه در جنگ بین شورشیان و اسد گفت که ظاهراً به شرط باقی‌ماندن پایگاه حمیمیم در دست روسیه بود. روسیه درست یا نادرست به این نتیجه رسیده بود که سوریه‌ی نزدیک به بلوک کشورهای عربی مطلوبتر از سوریه‌ی متّحد ایران است. اینکه این محاسبه چقدر به نفع روسیه است، فعلاً بماند.

 

دوّم انتشار کتاب یوسی کوهن است که از سفرش به مسکو و دیدار با پوتین برای استفاده‌نکردن از پدافند هوایی مستقر در سوریه هنگام حمله‌ی جنگنده‌های اسرائیلی به مواضع سوریه و نیروهای نیابتی ایران نوشته است. این مسئله حدّاقل دو وجه دارد: یکی مهر تأییدزدن بر حدسیات کارشناسان نظامی بود که خاموش‌ماندن اس سیصدها و اس چهارصد روسیه فقط به خاطر پنهان‌کار بودن جنگنده‌های اسرائیلی نیست و اراده‌ای از این سو در عدم دخالت در جنگ یا حتّی رضایت از تضعیف جایگاه ایران وجود دارد.

 

کارنکردن اس‌سیصدها اگر به همراه دادن اطلاعاتی به طرف مقابل باشد، در داخل ایران نیز ممکن است تجهیزات وارداتی از روسیه را ناکارآمد کرده باشد و این جنبه دیگر نه تنها نشانه‌ی پیمان‌شکنی بلکه نوعی خیانت هم هست. گویا علی لاریجانی در سفر به روسیه نیز حامل پیام عدم رضایت و گله‌ی خامنه‌ای از روسیه پس از جنگ دوازده‌روزه بود. 


آن جمله‌‌ی معروف «اگر در سوریه نجنگیم باید در تهران بجنگیم» را که برای توجیه جنگ با داعش بود برای جنگ با اسرائیل باید بازنویسی کرد. مهمترین علّت حمله‌ی اسرائیل به ایران خاطرجمعی از آسمان سوریه بود و گرنه حمله‌ای با این گستردگی ممکن نبود. حالا هم اسرائیل با سوریه در حال مذاکره است که آسمانش را برای حمله‌ی احتمالی به ایران بازگذارد که در صورت توافق جولانی را همدست اسرائیل در حملات آتی خواهد کرد.

 

نظام ولایی در گیرودار مشکل اتمی فعلاً نیازمند روسیه است ولی حتماً با نظرداشت کارنامه‌ی روسیه باید بداند که هر گونه اتّکا به این کشور اشتباه است و حمایتهای تسلیحاتی در آینده هم ممکن است نهایتاً در حدّ اس سیصدهای ناکارآمد فعلی باشد. 

 

عکس: کاریکاتور مجلّه «Punch» انگلیس پس از قرارداد ۱۹۰۷ سن‌پترزبورگ که گربه‌ی ایران را بین شیر انگلیس و خرس روسیه در حال له‌شدن نشان داده است. گویا اوضاع خیلی فرق نکرده است.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

لطفاً نظرتان همراه با انتخاب یک نام و رعایت اخلاق باشد.