زندان یا آویزان؟

                                                                                                 پنجشنبه ۲۶ فروردین ۱۳۹۵

                 

۱- موسوی اردبیلی در بحبوحه‌ی جنبش سبز دو سه دیدار با رهبر نظام داشت که ماحصل آن چند نقل قول درجه‌یک از او بود. یکی از آنها جایی بود که اردبیلی از زندان‌کردن افراد انتقاد می‌کرد و جواب شنید که «در دوره‌ی امام مخالفان ‌کشته می‌شدند، حالا فقط زندانی می‌شوند» این که در واقع چنین بوده یا نه محل بحث است ولی ایرادکنندگان به نویسنده‌ی روزنامه‌ی «جوان» بدانند که رهبر نظام هم با وی هم‌رأی است.

۲- برادر یکی از دوستان که امنیّتی بود از شیرین‌کاریهایش در اعتراف‌گیری از برخی افراد طالبان برای من می‌گفت. به او گفتم که شما از یک خانواده‌ی مذهبی هستی، کاری به شغل و پیشه‌ات ندارم، ‌آیا عقیده‌ات اجازه‌ی چنین رفتاری را به تو می‌دهد؟ جواب داد که نه این مورد مشکلی ندارد چون حکم اعدام این شخص صادر شده و به طور کامل در اختیار من است! بینوا فکر می‌کرد شخص اعدامی همین الآن هم حکم جسد را دارد و می‌تواند با او هر کاری بکند.

۳- دیدن چهره‌ی علیرضا رجایی برای من هم مانند همه تأثّرآور بود. تازه ما به دیدن چهره‌های عوض‌شده پس از مدّت کوتاهی زندان عادت کرده‌ایم ولی این یکی مثل اینکه چهل سال شکسته شده است. من در مقام تجویز آویزان‌کردن یا زندانی‌کردن نیستم ولی بد نیست ابتدا از افراد بپرسند که دوست دارید همین الآن شما را آویزان کنیم یا خودتان پس از یک مدّت زندان «و باقی قضایا» زجرکش شوید. من اگر بودم شاید اوّلی را انتخاب می‌کردم که راحت‌تر است.