جمعه ۳ اردیبهشت ۱۳۹۵
درباره‌ی گشت نامحسوس چند موضوع زیر به عنوان علّت بیان
شده‌اند.
یک. گشت نامحسوس برای مهار رفتارهای خلاف عرف حکومت است (تبرّج و کشف حجاب در ماشین و..)
برداشت بیشتر منتقدان از این بحث موضوع اخیر است که
البتّه حکومت نیز به آن اذعان کرده است. قطعاً این تصمیم در پی ناکامی گشت ارشاد
گرفته شده است. راه‌انداختن نوعی گشت دیگر غفلت از علل شکست پروژه‌ی قبل است. چرا
پس از چندسال گشت ارشاد تغییری در وضع به وجود نیامد؟ معیار مانتو تا زیر زانو و
دیگر ملاکها کجا رعایت شد؟ برخورد با فروشندگان پوشاک چطور؟ اینها کسانی‌اند که در
مدارس همین نظام بارآمده‌اند چرا به جای اعتراف به عجز از باوراندن آرمانهای خود،
به انواع اعمال زور متوسّل می‌شویم؟ حتّی علی مطهّری که زمانی نگران بود روسریها
شال‌گردن شده‌اند، حالا در مصاحبه با رشیدپور می‌گوید که منظور ما این است که
زنان «نیمه‌عریان»(!) بیرون نیایند. شکل ظاهری رسمی باید در معرض نقد آزاد در
رسانه‌ها (به ویژه صداوسیما) گذاشته شود تا باورمندان به آن بتوانند در صورت داشتن
قدرت استدلال، آن را به فرهنگ بدل کنند. اعمال زور موقّتی است و با برداشتن آن،
حکومت دو گام به عقب خواهد رفت.
دو. این گشت برای مهار مزاحمتهای رفتاری برای دیگران
(زیر عنوان نوامیس و..) است.
چنین رفتارهایی مورد تأیید هیچ کس نیست ولی برای مزاحمت
باید بلافاصله و در محل مانع شد و یادداشت و خبردهی، گاهی نوشداری پس از مرگ است.
رفتارهای پرخطر و خلاف هنجار جامعه (نه حکومت) با گسترش پلیس و نظارت دقیق آن
میسّر می‌شود و گشت نامحسوس فایده‌ی عملی چندانی ندارد.
سه. تخلّفات رانندگی مانند ویراژهای نمایشی یکی از مشکلات
است.
این نیز به عهده‌ی پلیس و دوربینهای ثبت تخلّف است نه
مآمورهای مخفی. به نظر می‌‌آید طرح دو موضوع اخیر برای کم‌کردن از قبح نظارت مخفی
روی رفتار مردم (بند اوّل) است و گرنه برخورد با رفتارهای خلاف قانون مخالفی
ندارد.
چهار. نامحسوس بودن در جهت افزایش گستره‌ی نظارت نیروی
انتظامی است.
این خیلی خوب است ولی چرا چندهزار نفر؟ چندمیلیون خیلی
بهتر است. در واقع تلفن ۱۱۰ همان مهار نامحسوس است ولی از راه درست یعنی خود مردم.
این امکان برای تمام مردم هست که بتوانند انواع تخلّفها و مزاحمتها را به پلیس
گزارش دهند و مانع تاخت‌وتاز متخلّفان شوند. این نیز دلیل دیگری بر مدّعایی است که
می‌گوید این گشت در راستای خواست حکومتگران است و گرنه لابد در فهرست موضوع
تماسهای مردمی، اولویّتهای حکومت غایب بوده است که عدّه‌ای را برای نظارت گذاشته‌اند.
مردم بهترین مهار نامحسوس را بر متخّلفان دارند.
پنج. این تغییر در راستای خواست مردم است.
این ادّعا بسیار عالی است پس اثبات آن را به عهده‌ی مردم
بگذاریم. در ایران فعلی فقط در انتخابات (آن هم به شکلی بسیار محدود و مهارشده)
مردم می‌توانند به شکل جمعی حرف بزنند، در بقیّه‌ی موارد به شمار آورده نمی‌شوند
گویی «نامحسوس» به نظر می‌رسند. تصوّر کنید (مانند بحث حجاب) موضوع گشت نامحسوس در
یک برنامه‌ی تلویزیونی به بحث گذاشته شود و بخشی از همین «مردم» بتوانند با انتخاب
گزینه‌های بین نفی و اثبات، نظر خود را به طور تقریبی بگویند. خواننده می‌داند که
حتّی فرض چنین کاری برای ما دور از ذهن است. پس تا آن موقع از طرف «مردم» حرف نزنیم.
در دوران طلایی! بسیج و کمیته و سپاه و انجمن اسلامی محلات و ادارات و دانشگاه و پادگان و چهار ولگرد بی کار نظارت می کردند که مردم به حریم خصوصی نظام ورود نکنند،حالا بعد از سی و هفت سال،در دوران تدبیر و امید و نرمش قهرمانانه و برجام و پسابرجام؛تازه رسیدیم به ١٤ هزار چشم نامحسوسی که داره پس و پیش محسوسان را رصدد میکند،که آب توی دل دلواپسان و دلسوزان و دل باختگان ،نظام تکان نخورد.
پاسخحذفحالا بگذار شرکای نظام،دشمنان داخلی و خارجی هی هوار بزنند که:«ایران ناامن‌ترین کشور منطقه است»تکرار میکنم:حالا بگذار شرکای نظام،دشمنان داخلی و خارجی هی هوار بزنند:«ایران ناامن‌ترین کشور منطقه است» تکرار میکنم...تکرار میکنی...تکرار میکنند...تکرار میکنیم و تغییر نمیکنیم و تکرار میکنیم...
کنجکاوم بدونم این ایده بکر برای بار اوّل به ذهن چه کسی خطور کرد. الآن طرف خطاب ملت معلوم نیست،خوب بود یکی میگفت من طراح این برنامه ام و جوابگو بود.
پاسخحذفتبی بیش نیست و یک هفته دیگر همه چیز فراموش می شود.
پاسخحذفمگر محسوسش فراموش شد؟ تازه اگر هم بشود به خاطر فشار افکار عمومی است.
حذف