دوشنبه ۴ امرداد ۱۳۹۵
جناب احمد طیّب با
سلام و تحیّت،
درخواست شما را برای
حرام اعلام‌کردن کشتن مسلمانان خواندم. این کمترین چیزی است که از علمای اسلام
می‌توان انتظار داشت. در درجه‌ی اوّل هرگونه تکفیر مسلمان باید ممنوع اعلام شود.
هر آن که به وحدانیّت خدا و پیامبری محمّد (ص) شهادت داده مسلمان است و جان و مال
و آبرویش محفوظ. عالمان شیعه منکران ضروری دین و نواصب را استثنا می‌کنند. از آنجا
که درباره‌ی «ضروری دین» چون‌وچرا زیاد است و می‌تواند دستاویز تکفیر این و آن
شود و چه بسا عالمی به خاطر ابراز عقیده‌ای علمی کافر انگاشته شود، بهتر است که در
مقام عمل به این استثنا توجّه نشود. درباره‌ی ناصبی نیز خوارج در صدر اسلام امیرالمؤمنین علی (ع) را تکفیر می‌کردند ولی او در جواب گفت
که «شما را از نماز در مسجد باز نمی‌داریم و سهمیّه بیت‌المالتان را قطع نمی‌کنیم و تا زمانی که دست به شمشیر نبردید با شما نمی‌جنگیم» و درباره‌ی کسانی که با ایشان جنگیدند گفت:«اخواننا بغوا علینا» (برادران ما بر ما شوریده‌اند). نکته‌ای که باید گفته
شود این است که ایشان پیش از رویارویی با خوارج، آنان را دعوت به آشتی و ترک نزاع
کردند و از دوازده‌هزار نفر، هشت‌هزار نفر تحت تأثیر سخنانش از جمع آنان خارج شدند.
آیا ما برای دعوت تکفیریان فعلی به مذهب حق تلاش کرده‌ایم؟ و آیا اگر این روایت
تاریخی نبود این سخنان تخیّلی و خوش‌باورانه به نظر نمی‌رسید؟
از ترک تکفیر و
توهین مسلمان بالاتر، نوع رفتار با غیرمسلمانان است. امام اوّل شیعیان و خلیفه‌ی
چهارم اهل سنّت در نامه به مالک اشتر او را به رفتار صحیح نسبت به ساکنان مصر دعوت
می‌کند که یا برادر دینی اویند یا انسان و همنوع او. پس برای حسن سلوک با دیگران
نیازی به تقیّد به دیانت نیست و البتّه قرآن نیز از مسلمانان خواسته که با اهل
کتاب بر اساس مشترکات بین خود مانند توحید و حقّانیّت پیامبران پیشین همراهی داشته
باشند. توجّه به این فقره با توجّه به چند عملیّات انتحاری در کشورهای اروپایی
لازم به نظر می‌رسد.
بنا به سیره‌ی
مرحومان سیّد بروجردی و شیخ شلتوت آماده‌ی همکاری برای تقریب مذاهب هستیم.
پ.ن: هرگونه تشکیک
در اصالت این نامه مردود و حقّ شکایت در مراجع قضایی محفوظ است.
پ.ن۲: از شوخی گذشته
بهتر است عالمان مستقلّ داخل و خارج به این دعوت شیخ الأزهر سریعاً واکنش نشان
دهند. البتّه در گروههای تکفیری اثر چندانی نخواهد داشت ولی در نزدیک‌کردن عالمان
مسلمان حتماً موثّر خواهد بود. شیخ احمد طیّب در ابتدا با رویکردی مثبت به تشیّع
روی کار آمد و حرفهای خوبی زد ولی پس از چندی با دیدن پرده‌دریهای برخی شبکه‌های
ماهواره‌ای و ناسزاگویی به اهل سنّت نظرش تغییر کرد. حالا که دست دوستی به جانب
تشیّع دراز کرده است، چه خوب است که پاسخی مناسب دریافت کند. به «ولیّ امر مسلمین
جهان» که امیدی نیست؛ دیگر علما بجنبند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
لطفاً نظرتان همراه با انتخاب یک نام و رعایت اخلاق باشد.