پنجشنبه ۱۲ اردیبهشت ۱۳۹۸
گفتگوی محمّد سرافراز با عبدالرّضا داوری شاید یکی از بی‌پرده ترین افشاگری‌ها درباره‌ی پشت‌پرده‌ی کثیف سیاست در ایران بود. این سخنان از آنجا مهم است که از زبان یکی از مدیران عالی نظام ایراد می‌شود؛ کسی که ابداً وابستگی به اصلاح‌طلبان یا گروههای مثلاً منتقد نظام ندارد. پس از مدّتها اطّلاعات دست‌اوّلی از حسین طائب به گوش رسید و نام مجتبی خامنه‌ای نیز که پس از رسوایی سال ۸۸ تلاش می‌کرد هیچ حضوری در فضای رسانه‌ای ایران نداشته باشد شنیده شد.
در واقع سخنان سرافراز درباره‌ی اطّلاعات سپاه و هماهنگی بیت رهبری با آن نکته‌ی عجیبی نداشت گرچه حرفهای نو در آن زیاد بود. لبّ سخنان او این بود که فساد، رانت و ثروت‌اندوزی ویژگی بارز نظام فعلی شده و هیچ‌گروه سیاسی داخل قدرت از آن مستثنی نیست. مهمترین بخش سخنان او هماهنگی وزارت اطّلاعات و وزارت کار دولت روحانی با اطّلاعات سپاه بود که بیان محدود شعار «دیگه تمومه ماجرا» به زبانی دیگر است. تفاوت اصولگرایان فاسد با اصلاح‌طلبان فاسد در این است که گروه اوّل ادّعای دموکراسی‌طلبی، آزادی‌خواهی و انتقاد از نظام ندارند و درد همینجاست.
نظام ساختاری ملوک‌الطوایفی دارد که هبچ‌کس در آن اختیار تام ندارد. حتّی سپاه نیز نمی‌تواند بدون همکاری با دیگر افراد و شبکه‌های ذی‌نفوذ کاری کند و اگر کاری انجام می‌شود با همیاری تمام گروههاست. همکاری علی ربیعی یا همان برادر عباد با حسین طائب یکی از این همکاری‌هاست. «عباد» اسم رمز ناشنیده‌ای نیست بلکه نامی است که خود او در روز استیضاحش می‌گوید «از عباد نترسید و حرفتان را بزنید.» او در سال ۸۸ در ستاد موسوی بود ولی بعدها در مجلس گفت که «من نفوذی نظام در آن ستاد بودم» ( به نقل از حسنوند در روز استیضاح ربیعی)
طبیعی است که همه را نباید به یک چوب راند چون همین ربیعی در مجلس استیضاح و برکنار شد امّا کسی پیگیر فساد حسین طائب هم می‌شود؟ مجتبی خامنه‌ای که به شهرزاد میرقلی‌خان قول پشتیبانی می‌دهد ولی کاری نمی‌کند چطور؟ انتشار هدفمند فیلم سرافراز و میرقلی‌خان با القای معنایی دیگر (جاسوس‌بودن این‌دو و خروج مدارک حسّاس نظام) فقط یک اشتباه صرف بود یا همکاری بخشی از نیروهای امنیّتی نیز پشت آن بود؟ با یادآوری فساد مالی گسترده‌ی بازوهای فرنگی‌کار نظام و جعل اسکنانس برای حوثی‌ها و دیگر هم‌پیمانان کسی روی دفاع از آنان را باز هم خواهد داشت؟ اگر چنین کند، فقط یک تحلیلگر صرف خواهد بود یا همکار حسین طائب؟
بعضی افراد در این چند روزه در مصاحبه‌هایشان گفته‌اند که عیب سرافراز در این بود که اهل «تعامل» نبود. با انتشار این مصاحبه معلوم شد که معنای «تعامل» چیست. واقعیّت این است که تا همین‌جا هم سرافراز و میرقلی‌خان در انتشار این اخبار خطر کرده‌اند و باید مراقب پیامدهای آن باشند. کمترین انتظار از یک قوّه‌ی قضای سالم پیگیر این موارد فساد و محاکمه‌ی عاملان آن است. سرافراز رهبر را تنها کسی می‌داند که می‌تواند با فساد و رانت نظام مقابله کند ولی لابد خودش هم می‌داند که از رهبری که عبدالعلی علی‌عسکری (معاونی که سرافراز برکنار کرده بود) را به ریاست صداوسیما منصوب می‌کند، نباید چنین انتظاری داشته باشد.
در واقع سخنان سرافراز درباره‌ی اطّلاعات سپاه و هماهنگی بیت رهبری با آن نکته‌ی عجیبی نداشت گرچه حرفهای نو در آن زیاد بود. لبّ سخنان او این بود که فساد، رانت و ثروت‌اندوزی ویژگی بارز نظام فعلی شده و هیچ‌گروه سیاسی داخل قدرت از آن مستثنی نیست. مهمترین بخش سخنان او هماهنگی وزارت اطّلاعات و وزارت کار دولت روحانی با اطّلاعات سپاه بود که بیان محدود شعار «دیگه تمومه ماجرا» به زبانی دیگر است. تفاوت اصولگرایان فاسد با اصلاح‌طلبان فاسد در این است که گروه اوّل ادّعای دموکراسی‌طلبی، آزادی‌خواهی و انتقاد از نظام ندارند و درد همینجاست.
نظام ساختاری ملوک‌الطوایفی دارد که هبچ‌کس در آن اختیار تام ندارد. حتّی سپاه نیز نمی‌تواند بدون همکاری با دیگر افراد و شبکه‌های ذی‌نفوذ کاری کند و اگر کاری انجام می‌شود با همیاری تمام گروههاست. همکاری علی ربیعی یا همان برادر عباد با حسین طائب یکی از این همکاری‌هاست. «عباد» اسم رمز ناشنیده‌ای نیست بلکه نامی است که خود او در روز استیضاحش می‌گوید «از عباد نترسید و حرفتان را بزنید.» او در سال ۸۸ در ستاد موسوی بود ولی بعدها در مجلس گفت که «من نفوذی نظام در آن ستاد بودم» ( به نقل از حسنوند در روز استیضاح ربیعی)
طبیعی است که همه را نباید به یک چوب راند چون همین ربیعی در مجلس استیضاح و برکنار شد امّا کسی پیگیر فساد حسین طائب هم می‌شود؟ مجتبی خامنه‌ای که به شهرزاد میرقلی‌خان قول پشتیبانی می‌دهد ولی کاری نمی‌کند چطور؟ انتشار هدفمند فیلم سرافراز و میرقلی‌خان با القای معنایی دیگر (جاسوس‌بودن این‌دو و خروج مدارک حسّاس نظام) فقط یک اشتباه صرف بود یا همکاری بخشی از نیروهای امنیّتی نیز پشت آن بود؟ با یادآوری فساد مالی گسترده‌ی بازوهای فرنگی‌کار نظام و جعل اسکنانس برای حوثی‌ها و دیگر هم‌پیمانان کسی روی دفاع از آنان را باز هم خواهد داشت؟ اگر چنین کند، فقط یک تحلیلگر صرف خواهد بود یا همکار حسین طائب؟
بعضی افراد در این چند روزه در مصاحبه‌هایشان گفته‌اند که عیب سرافراز در این بود که اهل «تعامل» نبود. با انتشار این مصاحبه معلوم شد که معنای «تعامل» چیست. واقعیّت این است که تا همین‌جا هم سرافراز و میرقلی‌خان در انتشار این اخبار خطر کرده‌اند و باید مراقب پیامدهای آن باشند. کمترین انتظار از یک قوّه‌ی قضای سالم پیگیر این موارد فساد و محاکمه‌ی عاملان آن است. سرافراز رهبر را تنها کسی می‌داند که می‌تواند با فساد و رانت نظام مقابله کند ولی لابد خودش هم می‌داند که از رهبری که عبدالعلی علی‌عسکری (معاونی که سرافراز برکنار کرده بود) را به ریاست صداوسیما منصوب می‌کند، نباید چنین انتظاری داشته باشد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
لطفاً نظرتان همراه با انتخاب یک نام و رعایت اخلاق باشد.