قواعد دروغگویی -۴ سهشنبه ۲۴ دی ۱۳۹۸
تا اینجا هربار مسئولان نظامی چیزی گفتهاند، ابهامی بر ابهامهای پیش اضافه کردند. از بیانیه ستادکل که خبری از کروز در آن نبود و از چرخش هواپیما گفت تا پیداشدن سروکلهی کروز و نفی خارجشدن هواپیما از مسیر و حرفهای ضدونقیض دیگر. در حالی تناقضگویی مسئولان دربارهی شلیک به هواپیمای مسافربری ادامه دارد که همین روند آدم را به شک میاندازد که بیش از آنچه تا کنون برملا شده، آیا واقعاً مسألهای پشتپرده وجود دارد یا نه؟ اگر تا زمان اعتراف به زدن هواپیما این تناقضگویی تلاش برای پنهانکردن خطای پدافندی تفسیر میشد، حالا دیگر موضوع چیست؟
۱
سردار عبداللهی در تلویزیون -و با توجّه به اینکه عدّهای لغونشدن پروازها را تلاش برای ساختن سپر انسانی در برابر حملهی امریکا تفسیر کردند- گفت که برای لغوشدن پروازها باید حتماً وضعیّت قرمز و مشاهدهی حمله در کار باشد که به این معناست که آن شب وضعیّت قرمز در کار نبود ولی در کمال تعجّب کمی بعد دربارهی علّت اشتباه اوپراتور ضدّهوایی میگوید که ابتدا وضعیّت قرمز (یعنی حمله) به او اعلام شد ولی پیام رفعشدن این وضعیّت به علّت اختلال سیستم مخابراتی به او نرسید. سوال مهم اینجاست: اگر ابتدا وضعیّت قرمز بود و به اوپراتور اعلام شد، چرا پرواز هواپیماهای مسافربری لغو نشد؟
۲
حاجیزاده در گفتگو با خانوادهی یکی از قربانیان گفت که از روز اوّل این موضوع برای ما روشن بود و اگر آن را میگفتیم سیستم پدافندی ما فشل میشد. به خاطر امنیّت کشور مجبور بودیم مطرح نکنیم. این در حالی است که قبلاً او تأخیر در اعلام آن را به مدّت دو روز برای بررسی جوانب امر دانسته بود نه فشلشدن سیستم پدافندی. در ضمن وضعیّت کشور پس از همان شب اوّل و پیام ترامپ که «همه چیز خوب است» از حالت جنگی بیرون آمد و فردای آن خبری نبود که سیستم پدافندی بخواهد آمادهباش باشد. در همان زمان که حاجیزاده میگوید مسأله برای ما روشن بود، نیروهای نظامی اصل ماجرا را انکار میکردند. وی در پایان گفته که در جنگ بالاخره زدوخورد هست! همین موضوع را هادی صادقی نمایندهی قوّهی قضائیّه هم گفته که «در شرایط جنگی کشتن توسّط خودی طبیعی است»! گویا موضوع برای حضرات عادی شده و کم مانده قربانیان و بازماندگان آنان بدهکار هم بشوند.
۳
به خاطر دارید که حاجیزاده در اوّلین سخنانش از فرصت دهثانیهای شلیک گفت ولی با انتشار فیلم جدید معلوم شد که پس از آن ده ثانیه، یک فرصت سی ثانیهای برای شلیک دوّم هم بوده که فرصت تماس با مرکز وجود داشت که این مسأله سهویبودن شلیک را زیر سؤال میبرد. گرچه در اینگونه مواقع دو موشک شلیک میشود ولی شلیکها پیاپی است نه با چنین تأخیری. با توجّه به قطع ارتباط سی ثانیهای خلبان پیش از شلیک دوّم، اوکراین هم گفته بود که از نظر آنان عمدیبودن ماجرا منتفی نیست.این حرف ابتدا به نظر عجیب آمد ولی حالا معنا پیدا میکند. چرا تا پیش از انتشار فیلم دوّم کسی از موشک دوّم حرفی نزده بود؟ دلیل این همه پنهانکاری چیست؟
پیشین: دم خروس رهبری
«در شرایط جنگی کشتن توسّط خودی طبیعی است»!
پاسخحذفصفتهایی مثل وقاحت و پررویی برابر این خبیثها کم می آورند