کمتر گناهی مانند دروغ در نگاه دین تقبیح شده است؛ شاید به این دلیل که اوّلاً عنصر آگاهی در گناهان دیگر تا بدین حد پررنگ نیست و ثانیاً کمتر عملی مانند دروغ می تواند بُعد فرافردی پیدا کند و موجب آسیبرسانی جمعی شود و سدیگر اینکه بسیاری از گناهان در همان زمان و مکان محصور و محدود میمانند ولی دروغ میتواند منتشر شود و نسلهای بعد را نیز تحت تأثیر قرار دهد؛ َمثل معروف« یک کلاغ چهل کلاغ کردن» به همین خاصیّت مسری و اغراقشونده بودن دروغ اشاره دارد. یک روایت غلط دینی بر اجتهاد آیندگان اثر میگذارد و موجب انحرافهای زیاد خواهد شد.
در این چند روزه دو دروغ آگاهانه از دو دولتمرد را شنیدیم، یکی دروغ کردان در مورد مدرک دکترایش که همان هم نادرست از آب درآمد. او با این دکترای ادّعایی افتخاری – که نمیدانستم دفاع هم میخواهد!- از بیتالمال سالها حقوق میگرفته، پست و مقام اشغال کرده بوده است. او را برای اوّلین بار در برنامهی« نود» دیدم. به عنوان معاون مالی صداوسیما برای بحث در مورد تقاضای باشگاههای فوتبال در مورد دریافت حقّ پخش تلویزیونی آمده بود. سیما برای تولید هر دقیقه از برنامههای خود مبلغ گزافی خرج میکند که با پخش مجّانی مسابقات فوتبال نه تنها چیزی از دست نمیدهد بلکه با پخش تبلیغات تلویزیونی فراوان- به سبک شبکههای خصوصی حتّی میان مسابقه و به شکل زیرنویس- پول هنگفتی به جیب میزند. کردان با لحنی مغرور انگار میخواهند تصدّقی بدهند میگفت که اگر با زبان خوش میگفتند که پول میخواهیم، فکری برایشان میکردیم ولی گفتن این را که«اگر حقّ ما را به ما ندهید ما هم اجازهی پخش بازی را به شما نمیدهیم» نخواهیم پذیرفت. حالا کسی که خودش قبول دارد سالها بر اساس مدرکی جعلی حقوق میگرفته و به نمایندگان مجلس دروغ گفته، وزیر کشور شده است و قرار است انتخابات آینده را برگزار کند. با توجّه به در پیش بودن انتخابات ریاست جمهوری و احتمال آمدن خاتمی، کنار گذاشتن پورمحمّدی و آوردن چنین کسی خیلی میتواند معنیدار باشد.
احمدینژاد نیز کلام آقای خامنهای را که با وزارت کردان مخالفتی ندارد به موافقت او و اینکه« تلاش کنید رأی بیاورد» تحریف کرد. ادّعاهایی مانند داشتن هالهی نور و پلکنزدن حاضران به هنگام سخنرانی خود را میتوان به حساب حالت روحی- روانی خاص او گذاشت که آمیزهای از سادهلوحی و اعتماد به نفس کاذب است یا ادّعای عکسانداختن با فرمانده آمریکایی که مترجمی ساده از کار درآمد نیز به خاطر جهل اوست ولی تغییر آگاهانهی یک نقل قول نامی جز« دروغگویی» ندارد.
یک دروغ ساده در علم فقه- از آنجا که زایل کنندهی عدالت است- میتواند مرجعی را به جایی برساند که دو رکعت نماز نتوان پشت سر او خواند و حالا شاهد دروغگویی افراد برای انتخاب خود یا دیگری به فلان منصب هستیم. کسانی که چنین میکنند حق ندارند خود را پیرو امامی بدانند که با دروغی بسیار کوچک- در حدّ قول دادن به پیروی از کتاب خدا و سیرهی نبی و« شیخین»- میتوانست خلیفهی مسلمین شود تا نه تنها مسلمانان که همهی بشریّت از نعمت حکمروایی او بهرهمند شوند.
پ.ن: خبر مرتبط را بخوانید: مدرک دکترای رحیمی هم افتخاری است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
لطفاً نظرتان همراه با انتخاب یک نام و رعایت اخلاق باشد.