دوشنبه ۱۱ تیر ۱۳۹۷
کسی یادش
مانده که آخرین نکات سبز را کی نوشتم؟ نکات سبز مثل خیلی از سبزنویسی‌ها (تاریخچه‌ی
سبز و..) در کوران جنبش سبز و برای جمع‌کردن ایده‌های پراکنده‌ای بود که لزوماً
تحلیل مفصّلی نمی‌طلبید و باید جایی ثبت می‌شد. حالا و پس از ادغام بسیاری از
سبزها در اصلاح، اعتدال و اقتدار* بیش از پیش پافشاری بر آرمانهای سبز لازم است. به گمانم اگر سران سبز -که
خود نیز مواضعشان از خرداد ۸۸ تا بهمن ۸۹ تکامل یافت- اکنون حاضر بودند به زحمت به
«اجرای بی‌تنازل قانون اساسی» بسنده می‌کردند چه اینکه متوجّه می‌شدند که بحث فقط
بر سر اجرای کامل یا تفسیر بهتر این قانون نیست و بسیاری از ریشه‌های اقتدارگرایی در
همین قانون است. به هرحال احتمالاً به عنوان سبز معتقد به همه‌پرسی موضوعات مختلف
از جمله قانون اساسی، تک‌وتنها به راه خود ادامه می‌دهم. خدا را چه دیدید؛ شاید با
یک گل هم بهار آمد.
یک.
خودی و غیرخودی در نظام
سعید مرتضوی به شش‌ماه زندان مجدّد محکوم شد. این شش‌ماه به‌خاطر آمریّت در ورود غیرقانونی به منزل فاطمه آجرلو نماینده‌ی اصولگرای مجلس است. فکر کنید اگر قرار بود برای تمام دستورهای غیرقانونی او برای ورود به منزل خبرنگاران، فعّالان سیاسی و اجتماعی شش‌ماه، شش‌ماه حکم صادر می‌شد چه مدّت باید برای او در نظر می‌گرفتند؟ صدسال؟ دویست‌سال؟ این حکم فقط به علّت خودی‌بودن آجرلوست و لاغیر. پیش از شکایت پدر مصطفی روح‌الامینی که از نزدیکان حلقه‌ی قدرت است، پدر کامرانی‌فر نیز
درست برای همان وقایعی که در کهریزک گذشت از مرتضوی شکایت کرد ولی به جایی نرسید
امّا شکایت روح‌الامینی منجر به زندانی‌شدن او شد. این تبعیض‌های آشکار جایی برای
اعتماد به روح عدالت در دستگاه قضا باقی نمی‌گذارد.
دو.
ابرهای نابارور ساخته‌ی ذهن‌های عقیم
دراین یک‌روز
خبر لطیفه‌مانند دستکاری و عقیم‌کردن ابرها را حتماً خوانده‌اید. خادمان نظام تماس
تلفنی یک شهروند عادی را با بی‌بی‌سی درباره‌ی ریختن فلان مادّه در آب مردم
خرّمشهر با آب‌وتاب تعریف می‌کنند ولی به این خبر که می‌رسند ساکت می‌شوند. خود
این حرف که از زبان یک مقام رسمی ایران اعلام می شود یک‌طرف، ذهنیّتی که پشت آن
است طرف دیگر. این همان ذهنیّتی است که فعّالان محیط زیست را جاسوس، عامل
بیگانه، مسبّب خشک‌سالی و... دانست و به دستگیری و فراری‌دادن عدّه‌ای انجامید و
همچنان با اتّکا به سیستم امنیّتی مشغول تولید آگاهانه‌ی تحلیلهای دروغ و تزریق
آنها به جامعه است. همین‌ها به بولتنها راه می‌یابند و بر تصمیم‌گیری سران نظام از
جمله رهبر پیرامون موضوعات گوناگون اثر می‌گذارند و البتّه خوراک فکری بخشی از
جوانان خام را که با دیدن متنی که چند واژه‌ی فرنگی و چند ارجاع دستچین‌شده به
نشریّات خارجی در آن باشد، تأمین می‌کنند. غرض اینکه خواندن امثال این خبر بیش
از آنکه خنده داشته باشد، گریه دارد.
سه. دفاع نه‌چندان
ظریف
ظریف در
تویتی نوشت «چه جالب که در آستانه‌ی سفر رئیس‌جمهور به اروپا یک عملیّات ایرانی
کشف و عوامل آن دستگیر می‌شوند» طبعاً ایشان سابقه‌ی خرابکاریهای سابق سیستم
امنیّتی ایران مانند کشتن بختیار در آستانه‌ی سفر میتران به ایران را از یاد نبرده
است و این «چه جالب» را باید به خائنان خودی درون نظام بگوید نه آنان. خائنانی که
در راستای اهداف اسرائیل عمل می‌کنند و هر از چندگاهی یکی از آنان در داخل دستگیر
می‌شوند. از ظریف می‌پرسم، اسرائیل خواهان بهبود روابط ایران با اروپاست یا خیر؟
اگر بخواهد روابط ایران و اروپا را تیره کند چه کاری بهتر از این؟ البتّه عربستان
نیز ناشیانه در امریکا چنین قصدی داشت ولی نه با اعضای سفارت ایران. ظریف به
حکم اینکه وزیر امور خارجه است باید از منافع ملّی دفاع کند ولی فاصله‌ی «نظام» با
منافع ملّی به حدّی است که وی را بارها مجبور به خلافگویی کرده است. شک دارم دفاع
به هر قیمت از ارکان نظام، بتواند به پیش‌برد مردمسالاری در ایران بینجامد.
پیشین: اوّلین نکات سبز، آخرین نکات سبز
پیشین: اوّلین نکات سبز، آخرین نکات سبز
*استحاله‌ی
برخی سبزها در این سه گروه داستان تلخی است که «شاید» در آینده چیزکی درباره‌اش نوشتم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
لطفاً نظرتان همراه با انتخاب یک نام و رعایت اخلاق باشد.