ایماگویه‌های شیخ خرقان -۲

                                                                                                   سه‌شنبه ۸ آبان ۱۳۹۷


پرسیدند که غریب کیست؟ گفت: «غریب نه آنست که تنش در این جهان غریبست، بل که غریب آنست که دلش در تن غریب بود و سرّش در دل غریب بود».

دانشمندی از شیخ سؤال کرد که نصیحت بی‌جفا کدامست؟ گفت:‌«آنکه نصیحت کنی و گردن نیفرازی که من از ایشان بهترم و طمع دنیا در میان نیاری».

هر که سفر زمین کند پای‌آبله شود و هرکه سفر آسمان کند،‌ دل‌آبله.

و گفت: ‌ظاهر است که هرکسی را توبه از چه باید کرد امّا عامّه را از گناه توبه باید کرد و عالم را از علم و عابد را از عبادت و زاهد را از زهد و مردان را از آنک از حق حق را نخواهند.

و گفت: مردمان دعا کنند و گویند «خداوندا ما را در سه موضع به فریاد رس؛ یکی در وقت جان‌کندن، دوم در وقت گور، سوم در قیامت» من گویم «الهی مرا به همه وقت فریاد رس».

]گفت:[ بویزید را گفتند که « به جهد بنده هیچ بود؟» گفت «نی ولی بی‌جهد نبود».

و گفت روزی به حق گفتم: الهی تو مرا می‌بایی. گفت:‌بنده‌ی من اگر منت می‌بایم، پاک باش چنان که من پاکم و بی‌نیاز باش چنان که من بی‌نیازم و ناواک* باش چنان که من ناواکم.
 
*ناواک: ناباک،‌ بی‌باک.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

لطفاً نظرتان همراه با انتخاب یک نام و رعایت اخلاق باشد.