کرونابازی

                                                                                                   چهارشنبه ۷ آبان ۱۳۹۹

    

امروز کرونا باز هم با ۴۱۵ جانباخته رکورد زد. از بس درباره‌ی کرونا نوشتیم و گفتیم خسته شدیم ولی خود ویروس سرحال‌تر و بازیگوش‌تر شده و قصد خداحافظی ندارد. متولّیان نظام فکر کردند این هم یک بازی باری به هر جهت دیگر است که می‌توان حلّ مشکل را به امروز و فردا انداخت تا شاید فرجی حاصل شود. نگاهی به نظرسنجی‌های چندماه اخیر امریکا نشان می‌دهد که این ویروس ممکن است به تنهایی نتیجه‌ی انتخابات را عوض کند؛ احتمالاً تنها فایده‌ی این بلای چینی‌الاصل یک‌ساله.

    

پنهان‌کاری آمار فقط به بی‌پروایی بیشتر مردم انجامید. روحانی می‌گوید که مردم را نترسانید؛ اتّفاقاً اینجا جایی است که ترس لازم است و اصلاً چرا باید منکر ترسی شد که همان حزم و احتیاط عاقلانه است؟ این مثل شعارنویسی روی موشک نیست، سراغ خانه‌ی موشک‌‌ساز هم می‌رود چنان که دیدیم یقه‌ی حاجی‌زاده را نیز گرفت.

    

قالیبافی که پهلوان‌وار به دیدارهای پرخطر رفت هم بستری شد تا بداند اینجا جای شعاردادنهای پوچ و توخالی نیست. متوجّه نشدم دلیل اعتراض به جشن ورزشگاه مشهد چه بود؛ وقتی در فضای بسته‌ی شبستانهای مسجد گوهرشاد ازدحام جمعیّت هست، چرا به تجمّع در فضای باز ایراد می‌گیرند؟ با بی‌احتیاطی‌های جاری آمار تلفات کرونا از این هم بیشتر خواهد شد.

  

اینها فقط نوک کوه یخ کرونای بهداشتی است؛ عوارض کرونای اقتصادی، اجتماعی و سیاسی نامحسوس‌تر است که الزاماً با بالارفتن آمار مرگ و میر آشکار نمی‌شود. زمانی رخ می‌نماید که فرصتی برای جبران و واکسنی برای درمان در کار نباشد.