شوخی با رؤیای امریکایی

                                                                                                          یکشنبه ۱۸ شهریور ۱۴۰۳


بحث حکومت امریکا و استخدام هالیوود برای اهداف خود بحثی طولانی است که کتابها و مطالب زیادی درباره‌ی آن نوشته شده است. با قید احتیاط میگویم که نه آنگونه است که سیاست به طور کامل صنعت سینما در امریکا را در قبضه داشته باشد و نه آن را به حال خود رها کرده است به ویژه در موضوعاتی که به امنیّت یا خاطره و غرور ملّی آنها مربوط باشد؛ ‌چیزی بینابین. نمونه‌ی ضعیف آن آرگو (اشغال سفارت امریکا) و نمونه‌ی خوب آن اپنهایمر (استفاده از بمب اتم).

  

از ابتدای نمایش فرود فضانوردان امریکا بر ماه در سال ۱۹۶۹ شایعات زیادی بود که آنچه پخش شد حاصل کارگردانی یک صحنه‌ی ساختگی روی زمین به وسیله‌ی کوبریک یا شخصی در حدّ او بود. بعضی‌ها تا همین حالا چنین عقیده‌ای دارند. اخبار نیمه‌موثّقی امّا می‌گویند که واقعاً برنامه‌ی جایگزینی برای این سفر پیش‌بینی شده بود که در صورت شکست نمایش فرود فضانوردان به جایش پخش شود ولی آنچه پخش شد واقعی بود. نظر من این است که این فیلم آماده‌کردن ذهن مردم امریکا برای پذیرش روایت دوّم است البتّه آنگاه که وقتش برسد.

  

بخش اعظم داستان فیلم «Fly me to the Moon» تخیّلی است. یعنی داشتن برنامه برای پخش‌کردن صحنه‌ی قلابی و دخالت مسئول ناسا برای نشان‌دادن حقیقت و غیره. بیشتر جنبه‌‌های فیلم در یک کلام «مضحک» است که به نظر کاملاً تعمّدی می‌‌آید. چنینگ تیتوم همینی است که می‌بینید ولی اسکارلت جوهانسون بازیگر باهوشی است و آگاهانه مسخره‌بازی در می‌‌آورد. داستان فیلم اضلاع بی‌معنای زیادی دارد: ناسا عمراً برای تبلیغات دنبال یک کلاه‌بردار جزء نمی‌رود یا برای کارگردانی فیلم جعلی، یک کارگردان درب‌وداغان فیلمهای تبلیغاتی را استخدام نمی‌کند. در این گونه موارد قاعدتاً ناسا دنبال اصل جنس می‌رود نه نمونه‌های بنجل. به اینها کارگردانی باسمه‌ای یک کارگردان با فیلمهای بد و شکست‌خورده را هم اضافه کنید.

  

این ابسورد آگاهانه برای شوخی با تحقّق رؤیای امریکایی به فروش چهل میلیونی یک فیلم با بودجه صد میلیون دلار انجامید که به گمانم از دید «کارگردانان» اصلی ارزشش را داشت تا ضربه‌گیر فاش‌شدن احتمالی داشتن برنامه‌ی جایگزین برای آن شو عظیم باشد. در فیلم گفته می‌شود که تمام اسناد باید از بین بروند ولی ته دلم می‌گوید که این هم احتمالاً یکی از آدرس‌های غلط فیلم است و شاید روزی فیلمی از آن فرود قلابی نیز پخش شود؛ فرودی که قرار نبود پخش زنده باشد بلکه پیشتر فیلم‌برداری شده و حاضر و آماده بود نه اینکه همزمان با فرود واقعی باشد تا مثلاً یک گربه‌ی شیطان بتواند آن را به هم بزند! 

 

مرتبط: کافر؛ پارودی درباره‌ی «آیرن»

۳ نظر:

لطفاً نظرتان همراه با انتخاب یک نام و رعایت اخلاق باشد.

Real Time Web Analytics