سر بزنگاه

           

بعضی اوقات برای انسان بزنگاه است، یعنی موقع حسّاس و سرنوشت‌ساز. کنشها در این زمان تأثیر چند برابر می‌یابند، اگر بد باشند، نتایج خیلی بد به بار می‌آورند و اگر خوب باشند، پیامدهای خیلی خوب خواهند داشت. بی‌طرف بودن همیشه مناسب نیست و گاهی باعث تأسّف است ولی این تأسّف در قیاس با تصوّر زمانی است که می‌شد کاری خوب و بجا انجام دهیم است نه بیشتر؛ توصیه‌ی یکی از معلّمان اخلاق را به یاد می‌آورم که می‌گفت فقط به یقین خود عمل کنید و در شبهات توقّف؛ جایی که نمی‌دانید خوب است یا بد کاری نکنید.

این بزنگاههای خیلی مواقع شخصی است مثلاً کنکور برای یک دانش‌آموز ربطی به فرد میانسال ندارد و گاهی جمعی بیشتر را در برمی‌گیرد و گاهی اجتماعی بزرگ را. سیزده آبان هرسال به این فکر می‌کنم که کسانی که به هرحال آن زمان در اشغال سفارت دستی داشتند و بعدها اصلاح‌طلب شدند، چه وقت می‌توانند از زیر بهمن پرسشهای جوانان فرار کنند؟ آنان که که یک کلام گفتند اشتباه کردیم که هیچ، امّا آنان که شجاعت اقرار به اشتباه ندارند، چه؟ هرسال همان آش است و همان کاسه.

الآن ما در یک بزنگاه بزرگ به سر می‌بریم، از خرداد پارسال تا امسال رفوزه زیاد داشته‌ایم، کسانی که مقهور جذبه‌ی قدرت شدند: نویسنده، خواننده، بازیگر و... . اینان آنچنان از طرف مردم طرد شدند که طرفداران نظام فریاد واخشونتا و واعدم تساهلایشان به هوا رفت. اینکه اگر سبزها مرده‌اند پس چه کسانی این قدرت را دارند که آنان را از فشار وارد بر خود عاصی و شاکی کنند یک طرف، اینکه به آنان باید فرصت بازگشت داد هم به جای خود؛ باید فکری برای جلوگیری از اشتباه دیگران کرد.

خبر رسیده که فیلمی درباره‌ی ندا آقاسلطان می‌خواهند بسازند. میزان دقیق بودن خبر به کنار، پیشاپیش می‌توان حدس زد که فیلمی به تهیّه‌کنندگی روح‌الله شمقدری دارای چه محتوایی است. داریوش ارجمند در پی‌دار چهل سرباز به کارگردانی محمّد نوری‌زاد نقش رستم را بازی می‌کرد و می‌گفت که افتخار می‌کند که پس از بازی در نقش رستم عرب (مالک اشتر) حالا رستم پارسی را بازی می‌کند. از او بپرسیم که کارگردانش الآن کجاست؟ از او بخواهیم که هم به خود و هم به خاطره‌ی ما از تصویر مالک اشتر رحم کند.

مرتبط:
 چند می‌گیری بازی کنی؟
 دروغ دستوری