کارکرد پنهان فتنه

                                                                                                         شنبه ۲۴ امرداد ۱۳۹۴

    

 

۱- انقلاب ۵۷ برای رسیدن به چهار آرمان استقلال، ‌آزادی، ‌جمهوری و اسلام بود که کمابیش فقط در اوّلین آنها توفیق یافت. هر حرکت اصلاحی برای رسیدن به سه‌تای دیگر و هر حرکت تخریبی برای زیر سؤال بردن اوّلین شعار و آرمان بود. کسانی که دانسته یا نادانسته کاری می‌کردند که با خودبسندگی،‌ استقلال و عزّت نفس ایرانی منافات داشت،‌ از گردونه خارج می‌شدند. جنبش سبز و سه رأس آن هیچگاه چشم به خارج ندوختند و همین باعث شد که «نظام» نتواند آنها را حذف کند و مانند استخوانی در گلو باقی بمانند. با دانستن همین چشم اسفندیار است که که برخی دشمنان دانا و دوستان نادان، انتساب اصلاحگران را به خارج پی می‌گیرند؛ چه کیهان و فلان دلواپس امریکایی باشد و چه مؤسّس «ندا»ی جعلی. 

  

۲- اینکه کیهان و جنّتی هم‌عنان باهم به فتنه می‌تازند (فتنه‌ای که می‌گفتند خیلی وقت پیش مرده است) معنایی ندارد جز اینکه این همراهی و همزمانی، نشانگر کارکرد مؤثّر فتنه است. جنبش سبز و آرمانهای آن در انتهای خط ،‌ کنار آن اصلاح‌طلبی کم‌اثر باقیمانده از دوّم خرداد،‌ کنار آن موج اعتدال و کنار آن اصولگرایان واقع‌گرا، طیف گسترده‌ی تغییر در ایران هستند. فتنه‌ی محصور به دیگران این امکان را می‌دهد که از ترس مرگ ِحضورش، نظام به تب آنها راضی شود. در صورت فقدان فتنه، محذوف بعدی اصلاح‌طلبی است و بعد نیز دیگران به ترتیب. 

  

۳- به گمان من نقش فتنه در توافق اتمی و تلاش برای بازیابی موقعیّت ایران به درستی بررسی نشد. نقش معترضان در خرداد۸۸ و رأی‌دهئدگان در خرداد۹۲ دیگران را به درستی به تفاوت بین اکثریّت مردم و نظام مستقر آگاه کرد و پایه‌ی توافق اتمی شد. علّت اصلی توافق، دیدگاه خوشبینانه‌ی طرفهای گفتگو به مردمی است که هرگاه مجال یافتند با اندک امکانی حضور و اثرگذاری خود را ثابت کردند و معادلات را به هم زدند. هم معادله‌ی توازن قدرت در داخل و هم محاسبات خارجی را. تحریم ایران در اساس تحریم نظام ایران بود (که متأسّفانه مردم را هم دربر می‌گرفت) و توافق،‌ گفتگو با نزدیکترین گزینه به آرمانهای اکثریّت. این توافق برای تضعیف اقتدارگرایان و تقویت بخش تغییرخواه بود چون به هرحال همیشه روی اسب برنده شرط می‌بندند. چیزی که نه به درخواست منتقدان داخل بلکه به محاسبات منفعت‌خواهانه‌ی غرب برمی‌گردد. وقتی تحلیلگران آنها می‌نویسند که حتّی موسوی هم به دنبال انرژی صلح‌آمیز هسته‌ای بود و احمدی‌نژاد را به خاطر دادن امتیازهای فراوان به غرب نکوهش می کرد،‌ یعنی جایی برای امیدواری به تحریم وجود ندارد.

  

۴- در کنار اختر راهنمای فتنه، روزی نیست که با افشای بعد جدیدی از فساد دولت پاکدست میزان بصیرت رهبر آشکارتر نشود. هرقدر هم امر به کش‌ندادن (از اختلاس تا بورسیه‌ها) ادامه یابد، وجوه دیگری برای کش‌دادن یافت می‌شوند. القصّه برعکس خشکسالی اقلیمی،‌ هوای سیاست به شدّت بارانی است و کسانی می‌طلبد که با هدایت آب، زندگی بیافرینند نه سیل. دو انتخابات پیش‌رو (خاصّه خبرگان) به درایت و سیاست زیاد سیاستمداران اصلاحگر نیاز دارد و گرنه مردم و فتنه همیشه در صحنه هستند.