سه‌شنبه ۱۸ مهر ۱۳۹۶
فرمانده
سپاه پاسداران درباره‌ی مواضع اخیر ترامپ پیرامون ایران گفته است:
«..اگر امریکایی‌ها هدف نهایی
خود از طرح این گونه مسائل را مذاکره با ایران درباره منطقه قرار داده‌اند، مسیری
کاملاً اشتباه را انتخاب کرده‌اند...جمهوری اسلامی ایران در نظر دارد مسائل منطقه
را در جایی غیر از میز مذاکره حل کند، نه حرفی برای مذاکره وجود دارد و نه طرفی
برای آن.»
یک. همانطور که می‌بینید بحث از مذاکره درباره‌ی «منطقه» است نه برجام.
برنامه‌ی جامع اقدام مشترک درباره‌ی مسائل هسته‌ای ایران حاصل مذاکره‌ای طولانی، طاقت‌فرسا
و البتّه ثمربخش بود که گسترش برنامه‌ی صلح‌آمیز هسته‌ای ایران را به تأخیر انداخت
ولی درهای جهان را به روی ایران باز کرد. این برنامه مذاکره‌ی مجدّد نمی‌خواهد. ولی
«منطقه» یعنی افغانستان، یمن، سوریه، بحرین، قطر، عربستان، عراق، لبنان، فلسطین
و مسائل بین آنها و ما، اختلافات و اشتراکات و منافعی که گاه در تقابل با هم قرار
می‌گیرد جز با تفاهم و مذاکره حل نمی‌شود. هم حرفی برای مذاکره وجود دارد و هم طرف
آن. سرزدن از مذاکره به حذف ایران خواهد انجامید.
دو. صرف‌نظر
از آنکه سپاه در لیست تروریستی امریکا قرار بگیرد یا نه، بخشی از دلایل امریکا
برای این کار در این سخنان آشکار است گویی جعفری خود به شیوه‌ی «عسس مرا بگیر»
بخواهد بهانه به دست امریکا بدهد یا از آن استقبال کند و گرنه بیان چنین حرفهایی
در این شرایط عاقلانه نبود به یک شرط و آن هم اینکه گوینده نخواهد نفت بر آتش
بریزد. اقتدارگرایی در ایران جز بر وجود بحران استوار نشده و هرگاه اوضاع به طرف
آرام‌شدن پیش رفته وضع را به هم ریخته است. تحریک امریکا با این سخنان اگر به
تزلزل برجام و افزایش نظامی‌گری در منطقه بینجامد آرزوی اقتدارگرایان و نظامیان در
خدمت «نظام» است.
سه. سپاه اگر قدرتی نظامی و در خدمت مردم بود، مشکلی وجود نداشت؛
مسئله از آنجا آغاز می‌شود که خود وارد ماجرا می‌شود، تشخیص می‌دهد، نسخه می‌پیچد
و می‌خواهد عمل کند. هیچ‌کس جعفری را سخنگوی «جمهوری اسلامی» نکرده است که او از
طرفش چنین بگوید. کشور دولت دارد و وزیر امور خارجه که بارها چنین گفته است:
«هیچ یک از
بحرانهای منطقه
راه‌حل نظامی ندارد و همه‌ی طرفها باید به گفتگو و راه‌حلهای مسالمت‌آمیز پای‌بند باشند»
همانطور که می‌بینید سخنان جعفری در تقابل آشکار با سخنان ظریف است.
کدامیک نماینده‌ی جمهوری اسلامی است، جعفری یا ظریف؟ حرکت برخلاف موضع رسمی دولت
منتخب مردم به نفع «ایران» است یا «نظام»؟
چهار: جعفری
اگر اندکی عقل داشت چنین نمی‌افزود: «در گذشته نیز اعلام کرده‌ایم؛ در صورتی که
قانون تحریمهای جدید آمریکا اجرا شود این کشور باید پایگاههای منطقه‌ای
خود را تا شعاع ۲هزار کیلومتری برد موشک‌های ایران منتقل کند.»
به گمانم
خود او نیز نه تنها یک‌درصد که یک‌هزارم درصد احتمال نمی‌دهد که در صورت اجرای
قانون تحریمهای جدید، پایگاههای امریکا در منطقه یک‌سانتیمتر هم از جایشان تکان
بخورد چه رسد به دوهزارکیلومتر یا اینکه سپاه جرأت تعرّض به پایگاههای امریکا را
داشته باشد.
پ.ن: زمانه عوض و جامعه بازتر شده، امروز به نحوی بی‌سابقه متّحدان اروپایی امریکا به
نقد مواضع ترامپ مشغولند و شیعیان منطقه هم دریافته‌اند که نباید به آتش نظام
ایران بسوزند. خلاصه اینکه به‌رغم این یاوه‌گویی‌ها من امیدوارم و برای این
امیدواری نشانه‌های آشکاری وجود دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
لطفاً نظرتان همراه با انتخاب یک نام و رعایت اخلاق باشد.