جمعه ۱۹ بهمن ۱۴۰۳
از مباح‌دانستن معامله با دشمن تا تکرار فتوای عدم مذاکره با امریکا فقط ۹ روز طول کشید. برای صدور حکم اول، پزشکیان و ظریف و عراقچی به همراه تمام دستگاه دیپلماسی دولت مدّتها زمینه‌چینی کردند تا به نیمچه اجازه‌ای برسند که اقتصاد را از فلاکت درآورند ولی هنگام بازسازی مضحک ملاقات رهبر پیشین با همافران در دوباره بر همان پاشنه چرخید. مضحک از این جهت که آن زمان نیروی هوایی ایران از قدرتهای منطقه بود ولی حالا شبحی بی‌خاصیّت است که طی حملات متعدّد «دشمن» به ایران کار چندانی از آن برنیامد. جالب اینجاست که خامنه‌ای فکر می‌کند هنوز توان تهدید امریکا را دارد در حالی که حتّی در تهدید اسرائیل نیز ناکام بود.
مغالطه‌ی خامنه‌ای در عدم فایده‌ی مذاکره با امریکا را اگر مفروض هم بگیریم در نهایت به معنای بی‌فایدگی آن است و نه ضرر داشتنش؛ خب قاعدتاً به امتحانش می‌ارزد. ترامپ نه فقط از برجام بلکه از بسیاری از معاهده‌ها و کنوانسیون‌های بین‌المللی نیز خارج شد و مورد ایران خاص نیست. در زمان دولت اوّل ترامپ هم مذاکره با امریکا لااقل جلو ترور سردار عزیز او را می‌گرفت. حالا امّا بسته‌شدن روزنه‌های دیپلماسی معلوم نیست به کجا بینجامد.
خامنه‌ای در حالی به دولت توصیه می‌کند که عاقلانه، هوشمندانه و شرافتمندانه رفتار کند که اعتماد به شارلاتانی مثل احمدی‌نژاد نشان داد که خودش از این سه ویژگی تهی است. عقل، هوش و شرافت به کسی با حداقل ضریب هوشی می‌گوید که ببیند تصمیم‌هایش چگونه با واکنش دشمنانش روبه‌رو می‌شود. برای نمونه، تمایل ایران به معامله با امریکا با کدام عکس‌العمل مخالفان حکومتش مواجه شد؟ همه -از جمله رضا پهلوی- از ترس مصالحه‌ی امریکا با ایران به امریکا هشدار می‌دادند و حالا بی‌گمان شادمان‌ترینند.
گزاف نیست اگر بپنداریم دو خبر یعنی ادعای رضا پهلوی درباره‌ی ایجاد مانع برای شرکت در کنفرانس مونیخ و اعلام باقی‌بودن دعوت از او، از نتایج اولین و آخرین سخنرانی خامنه‌ای است. رابطه‌ی کشورهای اروپایی با ایران همیشه تابعی از موضع‌گیری ایران در برابر امریکا بوده است. روابط آلمان با ایران که بر سر جمشید شارمهد به شدت تیره شده بود، با استقبال دولت ایران از مذاکره کمی تغییر کرد ولی سخنان خامنه‌ای به آنان ثابت کرد که نرمش در برابر ایرانی که خامنه‌ای رهبر آن باشد سودی ندارد؛ مهم نیست رئیس‌جمهور اصولگرا باشد یا اصلاح‌طلب.
یک نتیجه‌گیری ترسناک دیگر هم شاید بر سخنرانی اخیر مترتّب باشد و آن هم اینکه قصد نظام ولایی برای ساخت سلاح اتمی بیش از هر زمان دیگر جدّی شده است و گزارش امریکا درباره‌ی قصد ایران برای تهیّه‌ی مقدمات ساخت سلاح اتمی رهبرنظام را به این نتیجه رسانده باشد که هرگونه مذاکره‌ای ایران را از ساخت آن دور می‌کند. باید اذعان کرد که اسرائیل و مجاهدین به هدف خود در به‌هم‌زدن پروژه‌ی نزدیک‌شدن ایران و امریکا رسیدند و گرنه عقل سلیم می‌گوید کشوری که فقط به دنبال استفاده‌ی صلح‌‌آمیز از فناوری هسته‌ای است نباید به خاطر آن تحریم باشد. این «عقل سلیم» گمشده‌ی خودکامگانی است که این روزها سالگرد سقوط یکی از آنان جشن گرفته می‌شود ولی جایگزینان او از علل سقوط او درس نگرفته‌اند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
لطفاً نظرتان همراه با انتخاب یک نام و رعایت اخلاق باشد.