به هوشنگ گلشیری

قناری گفت: - کره‌ی ما

کره‌ی قفس‌ها با میله‌های زرّین و چینه‌دان ِچینی.

ماهی ِسرخ ِسفره‌ی هفت سین‌اش به محیطی تعبیر کرد

که هر بهار

              متبلور می شود.

کرکس گفت: - سیّاره‌ی من

 سیّاره‌ی بی‌هم‌تایی که در آن

مرگ

مائده می‌آفریند.

کوسه گفت: - زمین

سفره‌ی برکت خیز اقیانوسها.

انسان سخنی نگفت

تنها او بود که جامه به تن داشت

و آستین اش از اشک تر بود.

 احمد شاملو- 1373