بارها نوشته و گفته‌ام که اهمیّت کیفیّت با کمّیّت قابل مقایسه نیست. نگاهی به عرصه‌ی باز و پرسروصدای وب بیندازید که چگونه یک مطلب یا تصویر یا ویدئو می‌تواند به راحتی عالم‌گیر شود. به نظرم ایرانی جماعت به درستی از این امکان عظیم استفاده نمی‌کنند. یک گروه کاربر منسجم به راحتی می‌توانند بر خبررسانی در اینترنت اثر بگذارند. لینکی را در دیگ جلو دید همه بیاورند یا ویدئویی را در یوتیوب یا دیگر سایتهای مشابه و نمونه‌های ایرانی. وقتی فیلم شوخی و بازی دو دختر نوجوان منجر به این می‌شود که کس یا کسانی بنویسند که این با آنچه آقای بوش از ایران برای ما گفت تفاوت دارد، بقیّه‌اش را خودتان حساب کنید. تصوّر جهان از ایران زیر اثر تبلیغات و رسانه‌ها بسیار تیره و تار است به گونه‌ای که کسی مثل سامی یوسف( سیامک برنجان) ترجیح می‌دهد وانمود کند فارسی بلد نیست و ایرانی بودن خود را پنهان کند. فعّالیّت جوانان ایرانی در مقابل فیلمی مثل سیصد و یا جعل نام خلیج فارس تنها بمب گوگلی بوده که از هیچ بهتر است ولی کافی نیست. گردهم‌آیی افراد داوطلب به تصحیح چهره‌ی این آب‌وخاک در افکار عمومی دنیا، هدف‌گزینی سایتهای پربیننده و اقدام هماهنگ در ارائه‌ی مطالب مورد نظر، بدون صرف هزینه یا زمان زیاد می‌تواند گامی در تحقّق این هدف باشد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
لطفاً نظرتان همراه با انتخاب یک نام و رعایت اخلاق باشد.