ای بهار



ای بهار
ای بهار
ای بهار
تو پرنده‌ات رها
بنفشه‌ات به بار
می‌وزی پر از ترانه
می‌رسی پر از نگار
هرکجا رهگذار تست
شاخه‌های ارغوان شکوفه‌ریز
خوشه‌ی اقاقیا ستاره‌بار
بیدمشک زرفشان
لشکر ترا طلایه‌دار
بوی نرگسی که می‌کنی نثار
برگ تازه‌ای که می دهی به شاخسار
چهره‌ی تو در فضای کوچه‌باغ
شعر دلنشین روزگار
آفرین ِ آفریدگار
ای طلوع تو
در میان جنگل برهنه
چون طلوع سرخ عشق
چون طلوع سرخ عشق
پشت شاخه‌ی کبود انتظار
ای بهار
ای همیشه خاطرت عزیز
عاقبت کجا؟
کدام دل؟
کدام دست؟
آشتی دهد من و تو را؟
تو به هر کرانه، گرم ِرستخیز
من، خزان جاودانه پشت میز
یک جهان ترانه‌ام شکسته در گلو
 
شعر بی‌جوانه‌ام نشسته روبرو
پشت این دریچه‌های بسته
می‌زنم هوار:
ای بهار، ای بهار، ای بهار...
سیاوش کسرایی

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

لطفاً نظرتان همراه با انتخاب یک نام و رعایت اخلاق باشد.

Real Time Web Analytics