نكات سبز -3

          

ن-۱. گاهی بعضی خبرها در میان سیل اخبار از نظر دور می‌ماند:

ایران در برابر آژانس انرژی اتمی یک گام عقب نشست
تعداد سانتریفوژهای ایران افزایش نیافته است
ایران به همکاری با آژانس اتمی ادامه خواهد داد
رکود در برنامه غنی سازی اورانیوم ایران 
آژانس: ایران تولید اورانیم غنی شده را کاهش داده است
جلیلی: بسته پیشنهادی جدید هسته‌ای ایران آماده است 

در حالیکه توجّه جامعه به اخبار داخلی است ولی نشانه‌هایی از ضعف حاکمیّت در سیاست خارجی آشکار شده است. پایین آمدن پایگاه اجتماعی دولت و ساختار سیاسی ایران، باعث شده که به نسبت گذشته دست به عصاتر راه بروند و برنامه‌ی اتمی ایران با کندی بیشتری پیش برود‌ به گونه‌ای که توجّه ناظران خارجی را جلب کند. ایران در زمان احمدی‌نژاد اهل کوتاه‌آمدن و به کار بردن ترفندهای سیاست‌ورزی نبوده است، وقتی ضعف داخلی بتواند آنان را به کوتاه‌آمدن جزئی در مهم‌ترین و شعاری‌ترین برنامه‌ی خود وادار کند، در دیگر موارد نیز می‌تواند اثر بگذارد.

ن-۲. در زمان یکی از امامان، شخصی به نیکوکاری مشهور بود ولی امام وقعی به او نمی‌نهاد. یارانش از او دلیلش را پرسیدند، گفت او را پنهانی امروز در بازار دنبال کنید، تا بفهمید. همین کار را کردند و دیدند که حین حال و احوال کردن با میوه‌فروشی، دو عدد سیب از او کش رفت. او را تعقیب کردند و دیدند که رفت و آن دو سیب را به دو فقیر بخشید. پیش او رفتند و گفتند این چه کاری بود کردی؟ جواب داد من زرنگم، دو تا بدی کردم و دو تا خوبی، دو تا خوبی می‌شود بیست حسنه و دو تا بدی، فقط دو تاست، دو منهای بیست می‌شود: هجده. حالا دیدید که چقدر عقلم کار می‌کند؟
طبعاً او اشتباه می‌کرد و بخشیدن سیب دزدی خودش جرم است و دزدی. نصب وزیران زن در دولت جدید هم مانند همین مثال، کاری است که در زمینه‌ی خودش می‌توانست درست باشد ولی در دولتی غصبی و کودتایی ارزشی ندارد ولی باز هم می‌گویم که می‌تواند اثرگذار باشد. به هنگام پخش موسیقی و راه‌افتادن فدراسیون شطرنج هم بعضی عالمان مذهبی اعتراض کردند ولی با فتوای آیت‌الله خمینی و بی‌اعتنایی صداوسیما این مسئله آرام آرام جا افتاد( حالا بماند که این پخش نیم‌بند بدون نشان دادن نوازنده و خواننده چقدر از حالت ایده‌آل فاصله دارد) در ورود زنان به ورزشگاهها نیز حمایت از احمدی‌نژاد می‌توانست این تابو را بشکند گرچه شاید هدف او بیشتر جلب محبوبیّت و طرفدار برای خودش بود. حالا هم مراجع نامه نوشته‌اند و اعتراض کرده‌اند؛ خسته نباشند. جوانان مردم را کشتند و آنان چیزی نگفتند و آقا هم نیازی ندید که از آنان مشورت بخواهد ولی حالا می‌گوید که من خودم مخالفتی ندارم ولی نظر مراجع هم لحاظ شود. کلّه‌شقّی احمدی‌نژاد می‌تواند مثل موسیقی و بسیاری از مسائل دیگر راهی نو برای آینده بگشاید. فراموش نکنیم که هر طرحی برای آینده بریزیم، قشر مذهبی و مراجع آنان به هرحال باید در آن لحاظ شوند. ایران، ناگهان از این رو به آن رو نخواهد شد و باید برای شکستن هر خطّ قرمز نادرست، بسیار شکیبا بود. در باره‌ی شیوه‌ی دادوستد با این گروه و اینکه بتوان هم عدالت را در کشور حکمفرما کرد و هم به گونه‌ای این کار را کرد که دافعه‌ای برای آنان نداشته باشد، چیزهایی هست که بعداً می‌نویسم.