سهشنبه ۲۳ خرداد ۱۳۹۶
رونقی کان
دین پیغامبر گرفت از امیرمؤمنان حیدر گرفت
چون امیر
نحل شیر فحل شد زآهن
او سنگ موم نحل شد
میر نحل از
دست و جان خویش بود زانکه علمش نوش و تیغش نیش بود
گفت اگر در
رویم آید صد سپاه کس نبیند پشت من در حربگاه
روستم گر
اهل و گر نااهل بود چون
ز زالی یافت مردی سهل بود
مردی او از
خدای لایزال وان
رستم یا ز دستان یا ز زال
شیر حق با
تیغ حق دین پروری همچو
زال و رستم دستان گری
او دو مغز
است از حسین و از حسن بل دو مغز است او ازین هر دو سخن
لافتی الا
علیش از مصطفاست وز خداوند جهانش هل اتی است
از دو دستش
لافتی آمد پدید وز سه قرصش هل اتی آمد پدید
آن سه قرص
او چون بیرون شد براه سرنگون آمد دو قرص مهر و ماه
چون نبی
موسی علی هارون بود گر برادرشان نگوئی چون بود
هر دو هم
تخماند و هم دم آمده موسی و هارون همدم آمده
او چو قلب
آل یاسین آمدست قلب قران یا و سین زین آمدست
قلب قرآن
قلب پر قرآن اوست وال من والاه اندر شأن اوست
ناقة اللّه
بود در سنگ ای عجب سنگ شق شد ناقه آمد در طلب
چون علی
فزت و رب الکعبه گفت ناقة اللّه شیر حق را بر گرفت
عطار –
مصیبتنامه
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
لطفاً نظرتان همراه با انتخاب یک نام و رعایت اخلاق باشد.